Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

П.у.Сцяцко ВЫЧАЎПЛЯ'ЦЬ, незак. Вытвараць, вычвараць. Чаго яны на том вечары ні вычаўплялі: i скакалі, i сьпявалі! Св. ВЫЧВАРА'ЦЬ, незак. Балбатаць, гаварыць пустое. Як стаў вычвараць — гаш брытко слухацъ. Ст. C. ВЫЧЬГТВАЦЬ, незак. Галасіць, плакаць з прыгаворваннем. А як стала вычытвацъ па Івану, гаш усе заплакали Вар. ВЬГШЧЫТЫ, толъкг мн. Вылікі. Бяз вышчытаў гэдаквяля ні будзя. Ал. ВЭ'ДЛУГ (вэдлух), прыназ. У параўнанні з. Што твой ровар вэдлух матароўкіі Гр. ВЭ'НГРЫН, м., жартаулзастар. Той, хто пакладае. Гр. ВЯЗ (вяс), м. Папярочная дошчачка, якая звязвае палазы ў адно цэлае; замацоўваецца да капылоў у ніжняй частцы. Даўг. ВЯСЕ'ЛЬШК, м. Удзельнік вяселля. Ужэ ўсе вясельнікі парасходзіліся, ціхо ў хаці стало. Св. ВЯСНЯ'НЫ (вясьняны), прым. Вясновы. Вясьняныя апенкі смажымо. Пл. ВЯТРА'К, м. 1. Барабан у арфе. Кр. 2. Флюгер. Вятрак паказвая, што с полудня вещр. Пл. ВЯТРО'УКІ, адз., в я т р о ў к а, ж. Басаножкі. Летам i ў вятроўках ногі прэюць, яг гарачо. Ал. ВЯША'К, м. Вешалка (насценная). На вяшак павесь пальто. Зл. Г ГАВЭ'НДА, ж., жартаўл. Гутарка, размова. Трэба выпіць, раз гавэнда такая. Едн. ГАТАВІЦА, ж., непахв. Рот, горла. Зьзеш, а то поўну гагавіцу напхаў i бармочаш чорт ведая што. Гр. ГА'ДАЦЬ, незак. Пляткарыць. Годзі вам тут гадаць, ідзеця жаць. Гр. ГАДО'ВАНАК, м. Хлопчык, якога бяруць на выхаванне; гадаванец, выхаванец. Пятрусёў гадованак недзя вучыцца пайшоў за вучыгуяля. Kp. ГАДО'ВАНКА, ж. Дзяўчынка, якую бяруць на выхаванне; выхаванка, гадаванка. Гр. ГАЁ'ВЫ, м., застар. Ляснік. Даўней казалі гаёвы, a цяперака — лясьнік. Кар