Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

Слоўнік народней мовы Зэльвеншчыны 29 ВЬГСТАРЧЫЦЬ, зак. Хапіць. Дзе ты яму выстарчыш, каб адных смакоў даваць есьці? Kp. ВЬГСТРЬІГНУЦЦА, зак. Паказацца, высунуцца. Адно выстрыгнуўсё на вочы, ужэ i ідзі памагай яму! Ст. C. ВЫ'СТРЫГНУЦЬ, зак. Выставіць, высунуць. Пайдзі нос выстрыгні, палядзіш, які марос. Bap. ВЬГСЦЕЖЬІЦЦА (высьцяжыцца), зак., жартаўл. Накіравацца, выправіцца ў дарогу. Хай хоць трохі пачакаў бы. Так не — ужэ высцяжыўсё! Гр. ВЫСЦІГО'ВЫ (высьціговы), прым. Гоначны (веласіпед). На высьціговум хучэй заедзяш. Кар. ВЫ'СЫП, м. Пясчаны ўзгорак, астравок; выспа. На высыпі нічого нірасьце. Дзяр. ВЬІТАНУЦЬ: хай яно в ыт а н е — хай яно згарыць (прападзе). Hi жывем, a гніем c хваробаў гэтых. Хайяно вытаня, c такім жыцям. Гр. ВЫ'ТРУБІЦЬ, зак., іран. З'есці. Пасьці ўсей гаршчок буракоў вытрубілі двох. Гр. ВЬІТУХШЦЦА, закнепахв. Выспацца. Од гультай гэты яго хлопяц. Цэлымі днямі нічого ні робіць, адно ў логику ляжыць, a вытухліцца — на гулі ідзе. Гp. ВЬГХВАРАЦЬ,1. Прахварэць. Зл. 2. перан: Прапасці, знікнуць. Кап ты выхварала, з гэтаю вадою. Kp. ВЫХО'ДЗІЦЬ, незак. Гл. выйсці (y 1 i 2 знач.). Пчолы выходзяць, трэ лавіць. Kp. Ужэ куранята выходзяць. Зл. ВЬГЦВІЧЫЦЬ (выцьвічыць), зак. Выадукаваць, вывучыць, прывучыць. Так каня выцьвічыў; як чалавек панімая ўсё. Ст. C. ВЫ ЗДЕПКАЦЦA (выцяпкацца), зак. Абабіцца (пра край, бераг тканіны, адзення). Каўнер выцяпкаўсё, трэба падвярнуць. Гр. ВЫ'ЦЕПКІ (выцяпкі), толькі мн. Абарваныя, распушчаныя ніткі (па краях тканіны, адзення). Выцяпкі пабрэзваю, хай ні вісяць. Bap. ВЫ'ЦЕРАБІЦЦА, зак. Вызваліцца, перамагчы (пры ду~ жанні). Дзе ты выгрірабісься с-падяго, мядзьвець такі! Kp. ВЫ'ЦЕРАБІЦЬ (выцярабіць), зак., жартаўл. Выесці. Цэлу міску выцярабіўу як прагаладаўсё хлопяц. Ал. ВЬГЦУХЛІЦЬ, зак. Выжлуктаць. Усё выцухліў i каплі ні пакінуў губы аммачыць. Ст. C. ВЬГЦЫГАНІЦЬ, зак., незад. Выпрасіць. Ён усё выцыганіць, ты яго ні ведаяш ішчэ. Bap