Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

П.у.Сцяцко ШМУ'ЛЯР, м., асудж. Пра таго, хто ходзіць у падраным, заношаным адзенні. Ніяк рубашкі ні пярсменіць. Так i ходзіць у зайшулянуй шмуляр гэты. Гр. ШМЭ'РКА (шмэрко), м., жартаўл. Той, хто любіць хадзіць па людзях i мала бывае дома. Шмэрко гэты недзя да Ёзуба naцягнуўсё. Вальк. ШНА'Р, м. След (на скуры ад раны ў выглядзе палоскі або рубца); шрам. 3 вайны ў яго на грудзіне шнар. Kp. Каравэ бароліся, то гунь які шнар у гэтае пярэстае, што Жучка ёй naсадзіла свайімі рагамі. Гр. ШНУРАВА'ЦЬ, незак. Хадзіць узад-уперад без толку, марна траціць час. Німеў шнураваць тут, ідзі каравэ помогай пасьвіць. Яр. ШНЫ'РЫЦЬ, незак., экспр. Шукаць, выпорваць адсюль, шнарыць, шныпарыць. Як настаня ранак, то ўсё шнырыць, каб дзе што выпараць сабе i ў кішэнь пакласці. Св. ШО'ПА, ж. 1. Стрэшка на слупах для захоўвання сена. У шопу з вос улезя ішчэ. Kp. 2. Павець. Вое у шопу закацілі. Гр. ШОФ, м. Toe, што i ш о п а (у 1 знач). Сеноўшоф склалі. Кар. ШПА'РЫЦЬ, незак. 1. жартаўл. Хутка ісці. Адно пыл курыць пад нагамі, як шпарыць дахаты. Яр. 2. Біць, лупцаваць. Адно шпарыць i шпарыць каня гэтаго. Лепяй аўса давай, то бегчымя. Kp. ШПІКУЛЯГНТ, м. Спекулянт. Развялосё цяперака шпікулянтаў гэтых скрось! Св. ШПІКУЛЯ'НЧЬІЦЬ, незак. Займацца спекуляцыяй, спекуляваць. Хай ні шпікулянчыць, то i штрафаваць ні будуць. Шпікулянчыць, то i грошы ні пераводзяцца. Св. ШПГХНЕР, м. рэдк. Элеватар. Даўней вазілі збожо ў Зэльву у шпіхнер здаваць вазамі, то гаш начавалі там, бо завос велькі быў. Гр. ШПО'НКІ, мн., асудж. Вочы. Чаго свае шпонкі вылупіў на міне? Hi бачыў ці спалохаць хочаш, га? Kp. ШТА'БА, ж. Жалезная планка для запірання аканіц. Вальк. ШТО-БА'ЧАЧЬІ, займ. Што-нішто. Што-бачачы забяру цяnep, a астальноё ўзаўтра. Ст. C. ШТО-ЯКО'Е (што-якоё), займ. Штонебудзь. Трэба i мне на кярмаги той схадзіць, мо i я што-якоё куплю на съвято. Гр. ШТЬГРХАЦЬ, незак. Штурхаць. I нашто хлопца штырхаць, ён i так, бедны, часто плача. Дзяр