Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

П.у.Сцяцко СПА'СЦІСЯ (спасьціся), зак., зламоўн. Схуднець. Бойся прайсьціся напяхоту: спадзесься чысто! Ст. C. СПАТАЙКА', прысл. Спадцішка, спотайку. Спатайка зробіць — i ніхто ні ведацімя. Kp. СПА'ЦЫР, м. Шпацыр. Пайшоў на спацыр. Зл. СПАЦЫРАВА'ЦЬ, незак. Шпацыраваць. Ал. СПЁ'ХА (сьпёха), м. i ж. Соня. От съпёха, ночы ёй мало! Вальк. Параўн.: с п л ю х а (А. Карпюк. Пушчанская адысея). СПІРЬГЦЬ (сьпірыць), зак. Пабіць, адлупцавацъ. Так спірыў, што мо ўсё цело ў сінякох. Kp. СПЛА'КАНЫ, прым. Які многа плакаў. Мо хто біў цябе, што стаканы ўвесь такі? Кар. СПЛАЦГЦЬ, зак. Заплаціць. Хата на двайіх была, так брат стаціў i адзін у ёй жыве. Кр. СПО'ЛКА, ж. Суполка. На столку робімо. Гр. Ні любіць сполкі, адзін цягня. Кр. СПО'ЛШК, м. Супольнік. Разам гаралі полё; да вайны сполнікамі былі. Гр. СПО'ЛНЫ, прым. Супольны. Хомут наш таксамо столпы — надвайіх. Гр. СПО'РКА, м. Спрэчка. Помню, тагды сторылі доўго i ніхто ў той сторцы траўды ні даказаў. Гp СПО'РЫЦЬ, незак. Адстойваць свае погляды, спрачацца. Годзі сторыць вам, бо ніхто свайго ні дакажа. Гр. СПРАСТА'ЦЬ, зак., незад. Зраўняцца (y сіле, лоўкасці, уменні). Ты зь йім ні спрастаяш. Гэто хітрун! Ст. C. СПРА'ЎНІЦА, ж. Спраўная жанчына. Яна скрось усё дастаня с-тад зямлі, такая страўніца. Ст.С. СПРА ЎНЫ, прым. 1. Спраўны (y розн. знач.). 2. Здаровы, дужы, сыты. Ham страўна карова, ні худая. Гр. СПРОТЧЫСЯ (спрохчыся), зак. Здохнуць. Каб яно страглося, з гэтым целям, якоё нілюцко. Kp. СПРО'НЖКА (спроншка), ж. Жалезная частка папругі, спражка. Яр. СПРУЖЫНО'ЎКА, ж. Культыватар (конны). Як цвердо — стружыноўкаю тярадзярэм i тагды гарэм (тлугам). Вальк. СПРУТА, ж., асудж. Смерць. I куды яго спрута цісьня! Хай на йіх спрута нойдзя, на гэтыя чужыя куры: ўсё таўграбаліў вагародзі. Гр