Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

П.у.Сцяцко СКУПО'ЎВАЦЬ, незак. Скупліваць. Гэто іхні шпікулянт: у адных скупоўвае, другім прадае, маючы выгоду сабе. Гр. СКУПЯНДЗЯ' (скупяньдзя), м. i ж. абразл. Скупы (-ая). Гэma скупяньдзя нікого ў госьці ні просіць. Вальк. СЛАБА'К, м., пагардл. Слабы. Саўсім слабак, нічого ні можа. Bap. СЛАБГЗНА, ж., зняважл. Слабы. Што слабізна гэта табе паможа? Пуд жыта ні падымя. Яр. СЛАБО'ДА, ж. Воля, свабода. Одужэ i слабоды дачакаліся! Нігды ні думалі. Гал. СЛАБО'ДНЫ, прым. 1. Не цесны. Слабодныя чаравікі. Cm.C. 2. Не заняты. Слабодно месцо i сядавіся, ні стой. Св. 3. Прасторны. От слабодны аўтобус стаў да нас хадзіць, усіх забірая. Kp. СЛАННЁ' (сланё), н. Расціланне льну. Пяцъ на сланё пойдзя (льну), аастальныя — малаціць жыто. Ст. C. СЛА'ННІЦА, ж. Жанчына, якая сцеле лён. Сланніцаў ішчэ німа, хутко прыдуць. Kp. СЛЕПЯНДЗЯ' (сьляпяньдзя), ж., абразл. Сляпая. Слабо бачыцъ сьляпяньдзя гэта. Kp. От сьляпяндзя! Грыба ні ўгледзяла, i такого велькаго. Гл. СЛГЖ (сьліш), м. Доўгае бервяно ўздоўж моста. Па баках сьліжэ кладзем, a тагды насьціл. Дзяр. СЛІЗГАЦЕ'ЧА (сьлізгацеча), ж.} незад. Слізкасць. На дварэ сьлізгацеча, хоць ты ні вылась с хаты. Гр. СЛІЗГО'ВІЦА (сьлізговіца), ж. Слізгота. Каб ні такая сьлізговіца, схадзіў бы на кярмаш. Ст. С. СЛІЗО'ТА (сьлізота), ж. Слізкасць, слізгота. От слізота на дварэ! Гр. СЛІМА'К (сьлімак), м. Вінт з адмысловай нарэзкай для перадачы руху; чарвяк. Каротка солома, i сьлімак кепско цягня, як сечку рэжаги. Ст. С. СЛІМАКГ (сьлімаке), мн., непахв. Сліна. I чаго ты равеш, гаш сьлімаке па барадзе цякуць? Гр. СЛОЙ, м. Трубка палатна; сувой. Як замуш ішла, маці ні адзін слой палатна дала ў пасах. Гр. СЛОН, м. Лаўка, заслон, услон. Пацстаў слон i сядавіся. Яр. СЛО'НЧЫК, м. Невялікая лаўка, услончык, заслончык. На слончыку сядзіць адзін чалавек усяго, як у пеццы паліць ці абуваяща. Вар