Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

П.у.Сцяцко РЫ'МСЦІЦЬ (рымсьціць), незак. Карцець. От, рымсьціць яму сказаць, што ведая. Ал. РЫСАВА'ННІК, м. Той, хто рысуе; рысавальнік. Mo ты рысаваннікам будзяш, добро рысуяш? Св. РЫСАВА'ЦЬ, незак. Красаваць (пра збожжа). Ужэ жыто рысуя, проз месяц i жаць пойдуць. Гp. РЫ'ХТЫК 1. прысл. Якраз, якраз як. Гэта мая цялушка, рыхтык твоя. Яр. 2. часц. Быццам, як. Рыхтык да вянцу выбраўсё. Гал. 3. злучн. Прыбіраяцца, рыхтык на вясёлё ці да вянцу паедзя. Ст. C. РЭ'ПА, ж. Пра цыпкі на нагах. Бусял рэпу сеяў на твайіх нагах, ці што? Гал. РЭ'СЯ, ж. Дурная. Слухай рэсю гэту, што яна кажаі Нігды толку ў галаве німа. Гp. РЭ'ХВА, ж. 1. Колца (на калодцы ў калёсах). 2. перан. Дурань. Рэхва нека, ні чалавек. Ст. C. РЭ'ХВАЧКА, ж. Колца (на грабільне). Рэхвачку нагнаў на граблішчо, каб ніраскалоласё. Гр. C САБА'ЧАЕ МЬГЛА. Назва расліны, мыльнік. Пл. САВЭ'ЛКА (савэлко), м.9 экспр. Той, хто соваецца, замінае. От савэлко гэты — адно пад нагамі соваяцца! Гр. САВЯ'К, м. Падбярозавік, абабак, асавік. Савяк расьце ў бяразняку, Св. САГА'Н, м. Чыгун з ручкамі. У сагане картоплі сьвіням варымо. Ст. C. САГА'НІК, м. Невялікі чыгун з ручкамі. У саганіку малако парымо або чай ставімо. Гал. САДЗЕ'ННЕ (садзенё), н. Пасадка. Каб ні гэто садзенё (прысадкаў), то i ні спазьніўсё n да цябе. Вальк. САДЗЕ'ННІЦА, ж. Жанчына, якая садзіць (бульбу). Хоць малая, a садзенніца сь цябе акуратна, Гр. СА'ДЗЕЦЬ, незак. Шчымець, пячы, саднець. Ішчэ рана садзяя. Як напёк горло перцам тым, то мо з гадзіну садзяло. Гp. САДЗГЛКА, ж. Жанчына, якая еадзіць бульбу. Едн. СА'ЖАЎКА, ж. Штучны вадаём, сажалка. Ст. C