Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны 105 РАЎГА'Ч, м. Плакса. От раўгач дурны — раве i раве. А наго? Цябеўш ні ніхто ні біў. Bap. РАЎНІНА', ж. Роўнядзь. Дзе ты такую раўніну знойдзяш, яку нас? Вальк. РАЧАНЕ'Ц, м. Гадавое свята. Яг гэто дахаты ні прыехаць — такое велько сьвято — рачанеці Kp. Ракавоё сьвято, рачанец, а ён i пісьма ні прыслаў, жарты табе! Гр. РАЧНЫ', прым. Нахабны. O, які ты рачны! Слова ні дасі сказаць, так i духе заб'еш. Ст. C. PO'BAP, м. Веласіпед. На ровары паехаў сам. Пл. РО'ЖА, ж. Від кветкі, ружа. У тваём агароччыку натто хороша рожа цьвіце. Даў бы мне на развот. Kp. РОК, м. Год. У гэтум року ні кепскія картоплі вырасьлі. Кар. РО'СКІД (роскіт), м. Від ворыва (глеба адвальваецца у розныя бакіў. Яр. РО'ЎГАЛА (роўгало), н. Toe, што i ра ў г а ч. Брытко maкаць. Хто такое роўгало любіцімя, га? Св. РО'ШЧА, ж. Рост (працэс). Німа йім, картоплям, холерам, ніякае рошчы, хоць i дошч праходзіць. Ст. C. РУБА'ШКА, ж. Верхняя кашуля. На сарочку кладзем рубашку. Вальк. РУБЕ'ЛЬ, м. Жэрдка для ўціскання снапоў (сена). Як рублём ні ўцісьняш, мало ўложьіш на вос снапоў. Яр. РУКАВІІДЫ, мн. Слова ўжываецца ў розных значэннях — рукавіцы', пальчаткі'. Выкарыстоўваюца i неаднаслоўныя назвы: р у к а в і цы з а дным п а л ь ц а м, ру к а в і цы з т р ы ма па л ь ц а м і i р у к а в і цы на пяць пальцаў.Гал. РУ 'СКІ МЕ'СЯЦ, непаш. Надта доўга. Жарты табе, жджы ягоу а ён рускі месяц стрычыць там. Яр. РУЧАНЯ', н., мн. р у ч а н я ты (ручанята), пяшчотл. Рука, ручка. А, якоёў цябе ручаня цёпло, бахур ты мой малы! Kp. РЫДВА'Н, м. у непахв. Моцны, чырванашчокі, мажны мужчина. Холера зь йім спрастая, рыдваном гэтым. Гр. РЫДЛЯ'ЎКА, ж. Лапата, рыдлёўдка. Бяз рыдляўкі ні ўкапаяш, так усохло моцно. Вар. РЫЖА', ж. Іржа. У сё вядро паела п рыжа, каб ні выліла воды. Кр. РЫЖЫ'СКА (рыжыско), н. Тое, што i р ы жы шч а. Вар. РЫЖЬГШЧА (рыжышчо), н. Іржышча. Рыжышчо згараў. Вальк