Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

П.у.Сцяцко РАСГЦЦА, незак., экспр. Есці — вельмі мала. Жарты табе, с самаго ранку i да вечару ні расілася. Гр. A думаяш, я расіўсё? Не, ні еў. Ст. C. РАСКАРЧЬГЦЦА, зак. Разрасціся (карчом — пра агародніну). Mo i ні благія будуць картоплі, некраскарчылісяўжэ. Гал. РАСКО'Л, м. 1. Распуста. Раскол гэты адно сьвет дзеўчыні завязаў. Кар. 2. Нахабнік, хуліган. Як патурацімяш — раскол вырасьця, біцца з бацькам будзя. Угр. РАСО'ВЫ, прым. Рыжы (масць жывёлы). Расового бычка прывяла карова. Угр. РАСО'Л, м. Вадкасць у соленай капусте (агурках, саде). Kp. 2. Халодная страва з зяленіва i квасу. Расолу нарабіў з гуркоў i наеўсё с хлебам. Гр. РАСПАРЭ'НДЗІЦЬ, зак., асудж. Разабраць на часткі. Пакуль прышла, ужэ ляльку распарэндзілі дзяціска гэтыя. Зл. РАСПАСТРЬГЦЬ, зак. Распасцерці. Распастры на траве, то раз-два высахня адзіядло. Гр. РАСПЛЫТУ'ХА, ж., абразл. Тоўстая, сытая жанчына. От расплытуха, хутко ў дзьверы ніўлезя. Kp. РАСПУ 'ДЗІЦЬ, закнезад. Разадраць. Од ганавіцы распудзіў на частаколіні. Гр. РАСТА'ЦЬ, зак., асудж. Знікнуць. I дзе той стары растаў, што ні дагукаюсё яго. Кап ты ўжэ растаў зусім, як цябе ні дачакаясся! Гр. РАСХРЭ'СТАНЫ, дзеепрым. Расхрыстаны. Чаго расхрэстаны ходзіш? Ішчэ ні прастудзіўсё? Kp. РАСХРЭ'СТАЦЦА, зак. Расшпіліцца, расхрыстацца. Ізімою расхрэстаяцца i з голаю грудзінаю ходзіць. Св. РАСЦЯ'ЦЬ (расыдяць), зак. 1. Рассекчы. Расьцяў папалам палено. Ал. перан. Налупцаваць, забіць. Я б расьцяла гэтаго хлопца! Св. РАСША'СТАЦЬ (рашшастаць), зак., экспр. Распусціць (грошы), разматаць (набытак). Як палучыць грошы, так за дзень рашшастая, a тагды ходзіць пазычая. Гр. РАСШВО'РКА (рашворка), ж. 1. Доўгая жэрдка, якая злучае задок воза з перадком; канец яе выходзіць на 1-2 м за задок воза. Пл. 2. Від калёс (без драбінаў, задок адцягнены на ўсю расшворку) для перавозкі доўгіх дроваў. Яліну парэзалі на доўгія кавалкі i на рашворцы прывязьлі. Гp