Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны 103 РАЗГА'ДАЦЦА, закж артаўл. Разгаварыцца. Дзе ты што пачуяш, такразгадаўсё зь ею. Гр. РАЗГАНЯ'ЦЬ, незак. Падзяляць рой пчол. Пашлі пчалярэ poŭразганяць. Хочуць з аднаго два зрабіць. Св. РАЗГАРА'ЧЬІЦЬ, зак. Расставіць (ногі), раскірачыць. Разьдзярэсься, так разгарачыў ногіі Kp. РАЗ-ДВА', прысл. Надта хутка, неадкладна. Бяжы — i хай раз-два ідуць! Bap. РАЗДРАЖДЖАНЕ'ЦЬ, зак. Набрыняць вадою, размокнуць (пра зямлю). Пасля таго навалънаго дажджу дзе ты ўлезяш c плугам — так раздражджанело полё. РАЗЗЁ'ВА, м. i ж. Разява. Каб ні быў разьзёваю, дастаў бы i ты, а так ні мецімяш. Дауг. РАЗЗУВА'ЦЦА, незак. Здымаць абутак, разувацца. Тудака ўжэ глыбоко, трэбараззувацца, бо поўныя боты вады набярэш. Гр. РАЗЗУ'ЦЦА, зак. Разуцца. Кабраззуцца, то набасяка ляхчэй было б нагам i здаравей хадзіць. Св. РАЗЛЕ'ЗЛІК (разьлезлік), м. 1. Плакса. Hi зачапі яго — ужэ i разьлезяцца— плача разьлезьлік. Гр. 2. незад. Нямоцнае адзенне. Што за тавар? Разьлезьлік некі. Hi ўсьпеў пашыць, i разьлесьсё пінджак. Кр. РАЗМАЖДЖЬГЦЬ, зак. Разбіць, размажджэрыць. Як папіўсё, усё размажджыў у хаці. Яр. РАЗМУЗНЕ'ЦЬ (размузьнець), зак. Раскуляшэць, растварыцца пасля доўгага стаяння (пра зацірку). Як сьвежа, люблю зацерку, a пастайіць, — размузьнея — от ні люблю. Ст. C. РАЗРАБГЦЦА, зак. 1. Увайсці ў ахвоту пры рабоце. Як разробісься — i дзень малы. Вальк. 2. непаш. Патаўсцець, пасыцець. Мусіць, ні кепско жыве, рас такразрабілася. Kp. РАКАВЬГ, прым. Такі, які бывае адзін раз на год («рок»), гадавы. Німожно сёнікарабіць: ракавоё сьвято — Ян. Гp. РАНДО'ЛЕК (рандоляк), м. Каструля (выкарыстоўваецца не для гатавання стравы, а як посуд для захавання яе). У рандолъку масло трымаям, малако, аварымо есьціў чыгунох. Гр. РАНЭТА, ж. Гатунак яблыкаў; ранет. Пасадзіў сабе на развот яблыню ранэту. Дзяр. РАПТО'ВЫ, прым. Нечаканы, раптоўны. Hi ўцёк i я ад дажджу таго — такі раптовы лінуў. Гр. Раптова сьмерць — то хоць чалавек ні мэнчыўсё. Гр