Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны 103 РАЗГА'ДАЦЦА, закж артаўл. Разгаварыцца. Дзе ты што пачуяш, такразгадаўсё зь ею. Гр. РАЗГАНЯ'ЦЬ, незак. Падзяляць рой пчол. Пашлі пчалярэ poŭразганяць. Хочуць з аднаго два зрабіць. Св. РАЗГАРА'ЧЬІЦЬ, зак. Расставіць (ногі), раскірачыць. Разьдзярэсься, так разгарачыў ногіі Kp. РАЗ-ДВА', прысл. Надта хутка, неадкладна. Бяжы — i хай раз-два ідуць! Bap. РАЗДРАЖДЖАНЕ'ЦЬ, зак. Набрыняць вадою, размокнуць (пра зямлю). Пасля таго навалънаго дажджу дзе ты ўлезяш c плугам — так раздражджанело полё. РАЗЗЁ'ВА, м. i ж. Разява. Каб ні быў разьзёваю, дастаў бы i ты, а так ні мецімяш. Дауг. РАЗЗУВА'ЦЦА, незак. Здымаць абутак, разувацца. Тудака ўжэ глыбоко, трэбараззувацца, бо поўныя боты вады набярэш. Гр. РАЗЗУ'ЦЦА, зак. Разуцца. Кабраззуцца, то набасяка ляхчэй было б нагам i здаравей хадзіць. Св. РАЗЛЕ'ЗЛІК (разьлезлік), м. 1. Плакса. Hi зачапі яго — ужэ i разьлезяцца— плача разьлезьлік. Гр. 2. незад. Нямоцнае адзенне. Што за тавар? Разьлезьлік некі. Hi ўсьпеў пашыць, i разьлесьсё пінджак. Кр. РАЗМАЖДЖЬГЦЬ, зак. Разбіць, размажджэрыць. Як папіўсё, усё размажджыў у хаці. Яр. РАЗМУЗНЕ'ЦЬ (размузьнець), зак. Раскуляшэць, растварыцца пасля доўгага стаяння (пра зацірку). Як сьвежа, люблю зацерку, a пастайіць, — размузьнея — от ні люблю. Ст. C. РАЗРАБГЦЦА, зак. 1. Увайсці ў ахвоту пры рабоце. Як разробісься — i дзень малы. Вальк. 2. непаш. Патаўсцець, пасыцець. Мусіць, ні кепско жыве, рас такразрабілася. Kp. РАКАВЬГ, прым. Такі, які бывае адзін раз на год («рок»), гадавы. Німожно сёнікарабіць: ракавоё сьвято — Ян. Гp. РАНДО'ЛЕК (рандоляк), м. Каструля (выкарыстоўваецца не для гатавання стравы, а як посуд для захавання яе). У рандолъку масло трымаям, малако, аварымо есьціў чыгунох. Гр. РАНЭТА, ж. Гатунак яблыкаў; ранет. Пасадзіў сабе на развот яблыню ранэту. Дзяр. РАПТО'ВЫ, прым. Нечаканы, раптоўны. Hi ўцёк i я ад дажджу таго — такі раптовы лінуў. Гр. Раптова сьмерць — то хоць чалавек ні мэнчыўсё. Гр