Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

П.у.Сцяцко РАДЗГННІЦА, ж. 1. Парадзіха. Яг здароё радзінніцы? Гр. 2. Удзельніца радзінаў (хрэсьбінаў). Радзінніца прыгила ўжэ з радзінаў. Ст. C. РАДЗЮ'ЖКА (радзюшка), ж. 1. Посцілка свае работы, вытканая з грубай пражы; дзяружка. Радзюшкаю акрыйся, а то голы сьпіш — холодно так. Яр. 2. Пакрывала свае работы, з узорам i. От наткала харошых радзюжак. На логико, на сьцену вегиаюцъ. Пл. РАДНО', н. Падвойная свае работы посцілка з грубай пражы. Родном, якхаладней акрыямсё, а як цяплей—радзюшкаю. Св. РАДНЯ'НЩА, ж. 1. Кудзеля з адыходаў (пры трапанні льну). Прадзе радняніцу. Яр. 2. Ніткі i палатно з гэтых адыходаў. Радняніцы напрала i наткала. На мяшке будзя i на радзюшку. Вальк. РА'ЖАЧКА, ж. Драўляная пасудзіна для цеста на бліны. Рашчыніла блінцэ ў ражаццы. Вар. РА'ЖКА (рашка), ж. Пасудзіна (невысокая, авальнай формы) з векам для захавання мяса (сала). Поўну рашку с паршука наклалі. Гр. 2. перан. груб. Галава. Усюды рашку сваю ўсадзіць! Hi бачыў, ці што? Ст. C. РАЗАГНА'ЦЬ, зак. Падзяліць (рой пчолаў). Моцны вельмі poŭ пчолаў, ні тоўпяцца ўсе ў вульиі, трэбаразагнаць на два. Св. РАЗБАЗЫ'РАЦЬ, зак. Раздурыцца, што хацець, тое i рабіць. Разбазыраў так, што ні бацька, ні мацяры ні слухая. Дзяр. РАЗБА'ХАЦЬ, зак.9 незад. Залішне разбавіць. I нашто так разбахалі? Адна вада, ні раствор стаў. Св. РАЗБРУХІТА'ЦЬ, зак.у асудж. Раскідаць, парассоўваць. Пасъцелъ усю расорухітала, як сьвіня. Kp. Стох расорухіталі дзяціска гэтыя. Вальк. РАЗБУЯ'ЦЦА, зак. 1. Разгудзецца. Буяць i буяць — от разбуяліся самолёты. Kp. 2. Разбуяніцца. Так разбуяўсё, што гэтуй жонцы хоць с хаты ўцякай. Kp. РАЗВАЛЬНЕ'ННЕ (развальненё), н. Панос. Ал. РАЗВО'ДНІЦА I, ж. Веснавы разліў вады, разводдзе. У нас на хутары як разводніца, то хоцъ ты с хаты ні выласъ: нідзе ні прайсьці— вада! Kp. РАЗВО'ДНЩА II, ж. Жанчына, якая ўзяла развод з мужам. У яго жонка ўмярла, так хоча сабе ўзяць разводніцу якую, што бяз мужыка жыве. Св