Народная лексіка (1970). П. У. Сцяцко

бялізна'. Сучасныя слоўнікі — РБС-53 i БРС62—фіксуюць яго i ca значэннем сукенка'. — Руск. платье: 1) сукенка, 2) адзенне (вопратка); укр. плаття: 1) сукенка, 2) бялізна (устар.), дыял. платте, плаття — бялізна' (Лыс., СЛЛ, 42). Помнікі ўсходнеславянскай пісьменнасці адзначаюць гэта слова з XVI ст. ca значэннем 'адзенне наогул'30. Паходзіць плацце ад усходнеславянскага платъ—'кусок тканіны', суфікс -ь]ь: плать]ь плацце. Літаральнае значэнне слова — 'палатняны ўбор'. Агульныя назвы мужчынскага i жаночага адзення Сарочка ж. Частка бялізны—адзенне (часцей даматканае льняное) на верхнюю частку цела. Старыя нігды маяк тых ні носяць, усё ў сарочках свае работы ходзяцъ. Kp. Сарочка i споднія ганавіцы — i ўсё плацё. Гр. — Руск. сорочка — кашуля'; укр. сорочка — тс., старасл. сракы, срачица — 'кашуля, адзенне'; славенск. srakica, sracja — кашуля'. Сарочка — усходнеславянскае ўтварэнне ад сарока, суфікс -ьк('а). У помніках пісьменнасці сарочка фіксуецца з XI ст. ca значэннем 'сподняя кашуля'. У сучасных беларускіх гаворках яно займае значна большую тэрыторыю, чым кашуля (гл. ДАБМ, карта 328). 30 Е. Н. Б о р и с о в а. Из истории бытовой лексики рязанских памятников XVI—XVII вв. Канд, дисс. Рязань, 1958, стр