Народная лексіка (1970). П. У. Сцяцко

Аполец — прыставачна-суфіксальнае ўтварэнне ад кораня пол-(палова): а-пол-ец, параўн. аднаструктурнае аполак, азадак. Літаральнае значэнне — 'палавіна тушы' (свініны). I. Насовіч лічыў, што полць паходзіць ад пол (палова) i цяць. Але такую этымалогію хутчэй можна лічыць народнай. Падчаровак (паччаровак) м. Сала з падорушша вепрука. Паччаровак доўго ні ляжацімя, каб ні сапсаваўсё, трэба пякчы яго. Ст. C. Падчаровак — тс., Маст., Ваўк., Слон. (П. С.); падчэрава — тс., Чэрв. (КСЧ); подчерёвок — 'падорушная частка сала' (СБН); падчаровок — "брюшина у свиней" (БС); nadчыровына — 'слой сала з жывата свінні, кабана' (ЛП, 64); подчеравине, подчиривье (ЛП, 397). Падчаровак i падчарэўе — подорушье (РБС-28); падчарэўе — подорушье (БРС-62). — Руск. (дыял.) подчеревье, подчерёвок — "подорушье, подживотье, от пупа до тазу" (Даль, III, 215); подчерёвык (СОС, 636); укр. підчеревя—падорушша'; підчеревник — 'павязка на жывот'. Слова падчаровак утворана прыставачнасуфіксальным спосабам ад чэрава — 'жывот, кішкі, унутранасці' (ЭСРЯ, II, 1205); падчаров-ак. Літаральнае значэнне слова — 'тое (сала), што пад чэравам' (жыватом). Трыбухі (трыбухе) толькі мн. Сёні трыбухоў насмажыла, мо i нісмашныя будуць, бо натто кішак много. Гр. 5. П. У. Сцяцко