Скалка — тс., Глушч. (Мат., 118); Чэрв. (КСЧ); скалка, скалъка — тс. (ЛП, 403). А як пеніцца вада, як гуляе на ёй скалка. (Я. Колас. Паэмы, 1946, стар. 447). — Укр. скалка — 'кропля тлушчу ў варыве' (Грынч.), польск. skałka: 1) кропля тлушчу; 2) плямка на рагавіцы вока i інш. (усяго 6 значэнняў) (Кар., VI, 127). Відаць, у гаворкі слова прыйшло з польскай мовы, дзе яно выступае i як тэрміналагічтая назва. I. Карловіч адносіць яго да skała. Скварка ж. Перш блінцэ аммачаям, а тагды скваркі ямо. Вар. — Рус. шкварка — скварка', дыял. сквара, скварка (заходи., паўдн.)—"вытапки или перегорелые остатки на салотопне" (Даль, IV, 194); укр. шкварка — скварка', старасл. скваръ, сквара — 'жар, агонь', чэшск. škvar — выгаркі'; škvarek -А скварка'; польск. skwarka — скварка'. Слова ўтворана пры дапамозе суфікса -к-а ад дзеяслова скварыцъ—'пячы сала': сквар-ка. Свёжаніна (сьвежаніна) ж. Свежае мяса, сала. Сёні сьвежаніны паямо ў смак, паршука закалоўшы. Гр. Сьвяжына — тс., Віц. (ВКС); свежына i свежаніна — тс. (БРС-62). — Руск. свежина — 'несалёнае мяса наогул, свежае мяса, сала'; свеженина — тс., а таксама свініна' (Даль, IV, 156). Утворана слова свежаніна ад свежы пры дапамозе суфікса -анін-а пад уплывам слоў квашаніна, смажаніна
6 👁