чэшск. stfevic, балг. цревик, старасл. чрЪвни, с.-х. црёва, н.-л. crjev, в.-л. m /. Агульнаславянскае слова, паходзіць ад napaea— жывот', утворана суфіксальным спосабам: чарав-ік (ЭСРЯ, II, 1205). Хадакі' (хадаке), адз. хадак м. Гумовы ці скураны абутак у выглядзе лапця, прывязваецца да нагі аборамі, ахоплівае толькі ступню нагі. Хадаке яшчэ за Польскаю пасьці yce насілі ў нашум сяле. Гр. У вайну хадаке з гумы з каляса рабілі. Ст. C. Хадакі — тс., Слон., Ваўк., Маст., Бераст. (П. С.), Навагр., Радун. (МДСБМ); хадакі — башмакі', Случ., (Серж.), Віц. (BKC). Хадакі (устар.)— башмаки (БРС-62). — Руск. (дыял.) ходоки — "сапоги, чеботы, женские высокие башмаки, а также деревянная обувь наподобие лыж для ходьбы по болоте" (Даль, IV, 556—557); укр. (дыял.) ходаки (ЛАУГ, карта 54), польск. chodaki — 'убогі бот ці чаравік, лапаць' (Карл., I, 288). Паходзіць слова ад хадзіць: хад-ак. У гаворках цяпер выступае як устарэлае, бо выйшла з ужытку сама рэалія. Самаходы толькі мн. Хадакі (гл.), зробленыя з пакрышкі аўтамабіля. Тыя самаходы мо кіль с п'яць важылі, ледзьвя пацягняш ŭix} аля моцныя былі, зносу ні было. Гр. Часцей слова выкарыстоўваецца як жартаўлівае. Паходзіць ад назвы аўтамабіля — самаход, з гумавай пакрышкі колаў якога абутак зроблены. Лапці, адз. лапаць м. устар. Плецены (з лыку) абутак на ступню нагі. Бало маладыя i старыя адно ў лапцях i хадзілі, а цяпер ма
Дадатковыя словы
пяць, цревйк
1 👁