Народная лексіка (1970). П. У. Сцяцко

Гушча ж. Густая частка варыва. На дне адна гушча, лошкаю ні павярнуць, а зьверху— шчолак. Гр. Гушча — тс., Мает., Ваўк., Слон. (П. С.); гушча — 'звараныя ячменныя крупы', Чэрв. (КСЧ), гушча — куцця', Віц. (Нікіф.); густыш — 'густая частка варыва', Чэрв. (КСЧ). Гушчу з'еў, а жыжку на кагал (Рап., 140). Гушча — 'асадак у варыве'; гушчар (РБС53, БРС-62). — Руск, гуща — гушча', дыял. гуща: 1) 'асадкі ад квасу', 2) 'яда з абдзертага ячменю', 3) 'густая, добра прыпраўленая яда' (СОС, 155); густыш — 'густая частка варыва' (Даль, I, 410); укр. гуща — гушча', польск. gąszcz —* гушчар'. Агульнаславяйскае слова, утворана ад густы: густъ—ja гушча; параўн. густ-ыш. Нішчымніца ж. Посная, без тлушчу ежа. Бало аб адной нішчымніцы жылі, сала таго ні бачылі, адно на сьвято велъко ўжывалі. Ст. С. Нішчымніца: 1) постная пища; 2) постные дни (БРС-62). Утворана слова суфіксальным спосабам (суфікс -іц-а) ад нішчымны: нішчымн-іца, апошняе ад ні з чымні с чым. Літаральнае значэнне — 'ні з чым, без прыправы'. Назвы ежы ў залежнасці ад часу яе спажывання Снеданне (сьнёданё i сьнядинё) н. Страва, прыгатаваная для яды раніцай, у 7—8 гадзін. Сьнёданё ужэ гатово, давайця сьнедаць да пойдзям жаць жыто. Пл