уласнабеларускім, корань той, што i ў словах тугі, стужыць —* сціснуць 57. Каснік (касьнік) м. Вузкая кароткая стужка заплятаць косы. Бяс касьнікоў добро ні запляцеш галавы, як косы доўгія. Bap. — Руск. (дыял.) kochuk — 'узкая лента'58, Паходзіць слова каснік ад каса: кас-нік. 57 П. С ц я д к o. Лексікалагічныя нататкі (Словы весніцы, нагавіцы, скаварада, стужка, трыножак).— Лінгвістычны зборнік. Мінск, 1965, стар. 187—192. 58 Л. А. И в а ш к о. Лексика печерских говоров. Канд. дисс. Л., 1955, стр
3 👁