Народная лексіка (1970). П. У. Сцяцко

мовамі — балгарскай, сероскай, албанскай (Сл., I, 511). Ссыпка ж. Мяшочак, у які насыпаецца пер'е, зверху на ссыпку нацягваецца навалачка. Натто пер'ё лезя з ссыпкі, як навалачкі німа. Kp. Ссыпка — насыпка', Маст., Ваўк., Слон. (П. С.), Навагр., Малар., Радун. (МДСБМ), Лях. (Мат., 128); насыпка (КСЧ). Насыпка — 'ніжняя навалачка' (БРС-62). — Укр. насипка — тс. Ссыпка ад ссыпаць: ссып-ка\ літаральнае значэнне слова ссыпка — 'тое, у што ссыпаюць' (пер'е). Пошва ж. Навалачка. Нацягнула пошву на ссыпку i подушка гатова. Яр. Пошва—навалочка', Маст., Бераст., Ваўк., Слон. (П. С.); пошыўка — тс., Маладз. (Мат., 103), Карэл. (Мат., 157); пдшоука — тс. (ЛП, 308), пошво, пушво — 'рубец, шво' (ЛП, 318). Там доўга i ціха спрачаюцца дзеці за нейкую падушку з чырвонаю прошваю (К. Чорны). — Укр. пошивка — навалочка', польск. poszewka — тс., poszwa — 'навалачка, чахол, похва' (Карл., IV, 784—785). Паходзіць слова пошва ад пашыць: пошв-а (параўн. шво, аднаструктурнае варыва). Навалачка ж. Слова ўспрымаецца як новае з тым самым значэннем, што i пошва (гл.). Иавалачку замалую пашыла на подушку. Гр. Наволочка, наволка, навалака — навалачка' (ЛП, 297). Навалка — тс., Мсцісл. (Юрч.). Навалочка — наволочка (БРС