Народная лексіка (1970). П. У. Сцяцко

 ◀  / 177  ▶ 
Спронжка (спроншка) ж. Металічная частка папругі, спражка. Спроншкаю здаў, як naпругаю дзяжыў. Ст. C. Спронжка — спражка', Маладз. (Мат., 106), Радашк., Навагр. (МДСБМ); спронджка — спражка', Чэрв. (КСЧ); спроншка, спражка, спрашка (ЛП, 309). На меднай спронжцы лось красуе i з жоўтай бляхаю фасуе (Я. Колас). Спражка — пряжка (РБС-53, БРС-62). — Руск. пряжка, укр. пряжка, польск, sprączka, ранейшае sprąga pręga (Брукнер), чзшск. prežka — спражка', засцяжка. Спронжка ад польск sprążka з ранейшага sprągapręga, корань той, што i ў слове папруга (Брукн., 436). 9. П. У. Сцяцко
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

sprąga<pręga
1 👁
 ◀  / 177  ▶