засцежка, шпілька' (Фаем., I, 392; Брукн., 167). Гапка ж. Металічная пятля для гапліка. Гаплюк разагнуўсё, у гапку ні лезя. Kp. 2. Прарэшак для гузіка. Гапку зашыю, каб менша была, а то еузік рашпіляяцца. Гр. 3. Пятля з ірхі ў кажусе. Для кажуха гапку доугу робяць з йірхі. Ст. C. Гапка — 'разрэз, праз які праходзіць гу~ зік пры зашпільванні', Глушч. (Мат., 112); афтка — тс., Радун. (МДСБМ); гапліца — тс., Случ. (Серж.); гаплічка — тс., Радашк. (МДСБМ); аплічка — (МДСБМ); аплічка — тс., Шкл. (МДСБМ); гаптачка, Чэрв. (КСЧ); гапка, гапэлька, гаплічка, гаплечка—тс. (ЛП, 284—285). Гафтачка — 'пятля для гапліка' (РБС-53, БРС-62), гаптачка — тс. (БРС-62). — Укр. гапка—гафтачка' (Грынч., I, 271), руск. (дыял.) гапелька (Даль, I, 344), польск. haftka, haptka, aptka, japtka; 1) гафтачка, 2) клямарка, 3) кольца на слупе (Карл., II, 4). Ф. Слаўскі адносіць гафтка i гафтачка ў беларускай мове да запазычанняў з польскай мовы, польск. haftka ад hafta, якое з нямецк. Heft, лац. capio —ў хапаю' (Сл., I, 390; Брукн., 167). Форма гапка з польск. haptka ў выніку выпадзення т пры збегу зычных. Бірулька ж. устар. Невялікая палачка (з зарубкай пасярэдзіне), якая пратыкалася ў прарэшак замест гузіка. Ішчэ твой дзет бірулькаю ганавіцы затыкаў. Гр. Бірка — 'палачка, ужытая замест гузіка', Мсцісл. (Юрч
Дадатковыя словы
бірўлька
2 👁