Народная лексіка (1970). П. У. Сцяцко

Назвы прыладаў, прыстасаванняў зашпільваць адзенне Гузік м. Гузік адарваўсё, таму i расхрэстаны хаджу. Св. Г у з— гузік', Малар. (МДСБМ); гузЬк— пуговица" (АУСБС). Гузік — пуговица (РБС-53, БРС-62). — Укр. гудзик — гузік', руск. (дыял.) гузик — тс. (Даль, I, 406), польск. guzik — тс. Ф. Слаўскі, спасылаючыся на Бернекера, адносіць слова гузік ва ўсходнеславянскіх мовах да запазычанняў з польскай мовы (Сл., I, 381). А. Брукнер разглядае яго як вытворнае ад гуз — нарасцень' (Брукн., 164). Гаплюк м. Металічны кручок зашпільваць адзенне. Пальто пад барадою ні зашпіляяцца, гаплюк адарваўсё. Св. Гаплюк — гаплік' Маст., Ваўк., Слон. (П. С.), Жалуд. (ДС-60); гаплюк, гоплюк, гаплык (ЛП, 285); гаплік, Случ. (Серж.), Магіл. (СБН); аплік, Чэрв. (КСЧ). Глушч. (ДС-59). Гаплік — крючек (в одежде) (РБС-53, БРС-62). — Укр. гаплик — 'кручок у адзенні'; руск. (дыял.) гаплик, гаплюк — "проволочная петелька к одежде; петелька с крючком, застежка" (Даль, I, 344); гаплюк — крючек", гаплючек — "крючек в шубе" (СОС, 16); польск. heftlik, heflik — гаплік'. У форме гаплюк гэта слова Я. Карскі адносіў да запазычанняў з цюркскіх моў (відаць, на падставе элемента — юк, параўн. каблук, капшук, сундук). Даль, Брукнер, Фасмер лічаць слова нямецкім: нямецк. Haftel, Heftel