Прыйшло ў гаворкі з літаратурнае мовы. Cyтыкнуўшыся з манкет, набыло родавую форму апошняга. Каўнёрык м. Toe, што i манкет, манжэт. Каўнер круга шыі, a каўнерык, што круга pyкі. Е д н. Коўнерык, коўнирац, комнирыць: 1) манжэта, 2) каўнер (ЛП, 291). Ад каўнер: каўнер-ык, памяншальны cyфікс -ык набыў тэрміналагічнае значэнне. Плёчы толькі мн. 1. Нашыўка на плечавую частку сарочкі. Каб ні так дралася сарочка, плечы нашываям. Св. 2. Верхняя частка адзення на стыку пярэдняй i задняй частак яго. Плечы распароліся na шве. Kp. 3. Падкладка (з ваты, кудзелі) пад плечы ў вопратцы; плячук. Бяры вату i плечы рабі. Пл. Частка адзення атрымала назву ад часткі цела чалавека. Праёрх м. Прарэх у кашулі, сарочцы. Праерх ні зашпіліць i так расхрэстаны ходзіць! Гр. Праерх — прарэх', Слон., Навагр. (МДСБМ); праех, Глушч. (ДС-59). Праерх ад прарэх у выніку перастаноўкі гукаў e, p. Прарэх A. Праабражэнскі адносіць да рЬдхъ рэдкі', суфікс -хъ. Лёі (лейі) толькі мн. Настаўка з моцнага матэрыялу на калені i заднюю частку ў галіфэ. Каб лейі даў, то ішчэ можно было б насіць галюфэ. Дзяр. Слова запазычана з французскай мовы; франц. 1ё — полка' (пала); першапачаткова — 'нашыўка ca скуры, сукна на кавалерыйскіх штанах у месцах дотыку да сядла' (ТСРЯ, II, tlS
Дадатковыя словы
комнйрыць, коўнйрац
1 👁