ла' (II, 204). Крыло ад крыць: кры-л-о (ЭСРЯ, 1,398). Каўнёр м. Ад'елася, гаш каупер у сароццы ні сходзіцца. Ст. С. — Руск. (дыял.) ковнер, укр. комир, старое ковнир и ковмир, польск. kolnież, славенск. koler, с.-х. колъер. У беларускую мову слова трапіла з польскай, дзе яно з сярэдневерхненямецк. kolner, сучасн. Koller — каўнер', якое з франц. coilier — нашыйнік', лац. collare — тс. (ад collam — шыя' (Брукн., 247; Сл., II, 367). Кішэнь ж. Кішэнь дзіравая ў пінджаку, i капейкі выпадаюць. Ст. C. — Укр. кишеня, руск. (дыял.) кишень, польск. kieszeń, kieszenią, славацк. kešena. Паходжанне слова не зусім яснае. I. Бярэзін супастаўляе яго з персідскім киса — кашэль'49. Я. Карскі разглядае яго як утварэнне ад турэцкага k'ese, a ў беларускай мове — з польскай. А. Брукнер таксама сцвярджае, што слова ва ўсходнеславянскія мовы прыйшло з польскай, але, на яго думку, kieszeń не ад kiesa, бо першае больш старажытнае за другое, лепей спалучаць kieszeń з kiszka (Брукн., 229). Гэтай думкі трымаюцца М. Фасмер (II, 242) i Ф. Слаўскі (Сл., II, 158). Калі набліжаць кішэнь да таго кораня, што i кішка, то можна меркаваць i пра ўласнае ўтварэнне (кіш-энь, як i грэб-ень, 49 И. Н. Б е р е з и н. Замечания о восточных словах в областном великорусском словаре. — Материалы для сравнительного и объяснительного словаря русского языка и других славянских наречий. СПб, 1853. 8. П. У. Сцяцко