Хвартух м. Адзенне з легкай квяцістай тканіны, якое носяць жанчыны паверх пярэдняй часткі спадніцы. Цяпер мало хто хвартух носіць, a даўней yce захуваліся хвартухамі ў квятке. Гр. Хвартух — фартух', Чэрв. (КСЧ), (СБН), хвартук — тс., Мсцісл. (Юрч.). Паводле МДАБМ, хвартух найбольш пашырана на Гродзеншчыне i Брэстчыне. Стары паклаў жалеза i абцёр аб хвартух рукі (К. Чорны); хвартух (M. Лобан). Фартух —* передник (РБС-53, БРС-62). — Руск. фартук — фартух', дыял. хвартук 46, укр. фартух, польск. fartuch — 'фартух, халат'. Слова паходзіць з нямецкай мовы; нямецк. Vortuch (vor — перад', Tuch—хустка'). У гаворкі слова трапіла з польскай мовы, на што паказвае арэал яго ў беларускіх гаворках: фартух — у гаворках, сумежных з польскімі, на астатняй тэрыторыі — пярэднік (МДАБМ). Хвартушок м. Маленькі фартух; завязваюць дзецям пад бараду ў часе кармлення. Hi скідай хвартушка, хай будзя, а то каптаніка папэцкаяш. Ст. C. Памяншальнае ўтварэнне ад хвартух: хвартуш-ок. Назвы дзіцячага адзення Дзіцячае адзенне i галаўныя ўборы звычайна не маюць спецыяльнай назвы. Тут вы46 Ф. П о л и к а р п о в. Женская крестьянская одежда в селе Истобном Нижнедевицкого уезда Воронежской губернии. — «Труды Воронежской архивной комиссии», вып. IV. Воронеж, 1908, стр
Дадатковыя словы
хвартўх
1 👁