сцяной i да яе падобнай тканіны (РБС-53); сукня — разы, плацце' (БРС-62). — Руск. (дыял.) сукня — "одежда, платье, цветной суконный сарафан" (Даль, IV, 358); укр. сукня — сукенка', польск. suknia — тс., чэшск. sukne — спадніца', славенск. suknia, балг. сукман — 'шарсцяная сукенка', н.- i в.-л. sukfna — 'род адзення'. А. Будзіловіч лічыць слова праславянскім. Паходзіць ад сукно, суфік -j-: cymja сукня. Сукёнка ж. Плацце. Добро да цябе ідзе сукенка гэта, лепяй як спаніца з матроскаю. Кр. Сукенка — 'плацце больш сітцавае, чым суконнае' (СБН). Сукенка — плацце' (БРС-62, РБС-53). — Польск. sukienka — плацце'. Слова прыйшло ў беларускую мову з польскай, фанетычная прыкмета паланізма — спалучэнне ке 44. Спашца ж. Спадніца. Спаніцэ ўсялякія насілі: i суконныя, i зрэбныя, крамныя i свае работы. Вар. У такой форме — спаніца — гэта слова бытуе ў многіх гаворках Гродзеншчыны, на Брэстчыне (ЛП, 313); спаніца, Навагр. (МДСБМ), Івац. (МДАБМ, 711), Ганц., Лаг., Кап. (МДАБМ, 745), Клец. (МДАБМ, 745); спанніца, Рудз. (Ж.-МДК); спадніца i спадняк, Чэрв. (КСЧ); спаднік, Віц. (ВКС). 44 Паланізмам лічаць гэта слова TL Я. Юргялевіч («Нарыс сучаснай беларускай мовы з гістарычнымі каментарыямі». Мінск, 1958, стар. 123) i М. Г. Булахаў («Курс сучаснай беларускай літаратурнай мовы». Мінск, 1961, стар
1 👁