сей). Яг замяшаям картопяль з мукою — от лыгаюць гусянята. Ст. С. ЛЫ 'СЦЯГІ (лысьцягі), -аў грэбл. Лыткі, Л дно лысьцягамі сьвецяць, як спаніцэ кароткія. Гр. ЛЬІІЯ 'ШСКА (лыіяніеко) н. Поле, дзе рос лен. Г ал. Ужываецца i л ь н я н i ш ч а. Гр. ЛЭ'НДЖА, -аў м. i ж. Пустамеля. Лэндзіць i лэндзіць лэнджа гіты. Ст. С. ЛЭ'НДЗІЦЬ, -джу, -ДЗІШ незак. Гаварыць пустое, абы-што. Гр. ЛЭ'ПЛЦЬ, -ая незак. Есці з вялікім апетытам, ирыцмокваючы (нра свінеп). Од добро есьць паршук, гаш лэиая! Св. ЛЭ 'ІІЦІ, -яў адз. л э п а и ь м. незад. Пра кепскі абутак. Мо хоць свае лэпці скіняш да шовыя боты купіш? Зл. ЛЭ'ХАЦЬ, *аю, -аяш незак. нспаш. Хутка ісці. Цяперака цягнясься як на заутра, а тагды лэхаць будзяш. Гр. ЛЭ'ХІ, -аў TOAhKi мн. Рванае адзенне, рыззе, лахманы. 1 я ні багатыр, але лэхамі ні трасу, як ты. Ст. С. Параун.: Не ведаю, кажух браць ці не? Мо дарэмна буду толькі валачы л а х i. (А. Карпюк, Пушчаиская адысея). ЛЮБГВЫ: л ю б і. в а е мя с а — шоснае, без праслоек сытага. Сытаго ні есьць, адно любіво. Гр. ЛЮ 'ДСКА (люцкю) прысл. Па-чалашечы,шалюдску. Усб можа зрабіць люцко, яг захоча. Вар. ЛЮТАЕ'Ж (лютаеш), -аў м. i ж. асудж. Пераборлівы ў ядзе (пра чалавека). Яму ні дабярэш есьці — лютаеш некі. Кр