Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

КУ'РАЧЫ НА ж. Мяса з курыцы, курацша. Гр. КУ'РНА: с а г н у ц i» к у р н у — скруціць у казіны рог, перамагчы. Гр. КУ'РТА м. i ж. 1. Куртаты, бясхвосты (ці з кароткім хвастом). Мой курта натто паганы. Гр. 2. іран. Кепскі, горшы. 3 велькаго гурту выбяраш курту. Ст. С. КУ'РТКЛ, -аў ж. Кароткая без пэдкладкі воиратка з даматканага сукна. Гр. КУСО'К, -6у м. Узмацняльнае слова, ужываецца нры назоўніках адмоўнага ацэначнага значэння. От п'яніны кусок! Ужэ вочы заліў — ледзьвя валачэцца. Кр. Kvcok дурня, i годзі. Гр. КУ'ГНІ прым. Карэины (зуб). Кутнія зубы ni моцныя. Ст. С. КУ'ЦЫ прым. Закароткі. Хай сам носіці. такі куцы пінджак. Ст. С. КУ'ЧКАлс. Хаціна. От, якую кучку пабудую i жыціму. Гр. Л ЛАБА'З (лабас), -ау м. Камеи (бульбы). У лабазі каб мі санрэлі, як много саломы дасі да зямлі тоусто насымляш? Гр. Л АГМ А Ш 'Ц АЮ прысл. зламоун. Леж-ма. Лагмапіцаю ляжаць, а старой ni памогуць картопяль наабіраць на вячэру. От унучкі! Гр. Л АГЦ ГН А (лахціна), -гуж. Нізкае месца, лагчына. Гр. Л АД АВА'ЦЬ, -дую, -дуяш незак. Пагружаць (цяжкае). Гэту хвою каб як зладаваць