зьвязвайся. Кручанік гэты апкруціць цябе i iii вінаваты будзя. Гp. КРУЧО'К, -чкоў м. 1. Мера вадкасці— l/$ літра. Гp. 2. Пасулзіна ёмістасцю Чь літра. Кручок вьшіў i ўжэ іГяны. Ст. C. К РЫ ВУ'Л І, -яў 1. толькі мн. Павозка для вывазкі лесу. Доўгу штуку на крывулях прывязом. Гр. 2. адз. к р ы в ў л я ж. Гіалкі абапал задка — змацоўваюць бервяно. Крывулі ад восі з бакоў ідуць i на дзяравіні зьвязваюцца. Гp. К Р Ы В Ы ' прым. 1 Іезадаволены, злосны. Нетто крывы ён сёніка, ні буду прасіць, лепш другім разам. З а. К Р Ы Т А, -аў ж. Скіба цвёрдай зямлі. Крыгамі адвальваяцна зямля. От усохла. Гр. КРЫ Ж О'УКА. -аў ж. Крыжавіна. На крыжоўцы стаўлю слойік v вядры, каб ні лопнуу. Ст. C. К РЫ К СУ 'ІІ, -оў м. Крыкса. От крыксун! I ні сьціхая. Гp. К РЫ Л О ', -аў н. Бакавая частка верхняга адзення (паліто, плашча, пінжака); крысо, пала. Гіінджак c круглымі крыламі даўнёй шылі. Св. Крыло адно даўжэйшо ў кажусі. Гp. К РЭ'СІД Л А (крэсідло), -аў н. Крэсі*ва. Едн. КРЭ'СКА, -аў ж. Рьюка, шаметка. Гарачка ўхапіла —39 i тры крэскі. Ст. C. Нёку крэску на сьнёзі правёў. Даўг. КРЭ'СЛА (крэсло), -аў н. Частка прасніцы — дошка, на я кой сядзяць. Кр. КРЭЧ м. Крык. Як нарабіў крэчу— хоць ты с хаты ўцякай. Вальк. КРЭ'ЧМА прысл. Крыкам. Адно зачапіў, так ужэ крэчма крычыць. Дзяр
Дадатковыя словы
апкрўціць, бўдзя, бўду, вбсі, кажўсі, крывўлях, крывўлі, крыксўн, крэска, крэсла, крўглымі, крўчанік, оука, штўку, ідўць
15 👁