Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

ІМ ЛЕ'ЦЬ (йімлёнь), -іць незак. І.мжэць. От, дажджу вёлькаго німа, так йімліць трб.хо. B a p. 1'МПЛТ (йімпат) м. 1. Спецыфічны дух. Hi магу ў хату зайсьці, дзс нібошчык — йімиату ні пяраношу. Ст. C. 2. Парыў (паветру). Пімпатам забіло Грыбіну, яг гром грымёў. Гр. ІНА'ЧШЫ займ. Інакшы. ІІІ хоча іначшаго, адно такого давай яму нінджака. Ал. ІТ Ч Ы К (іпучык), -аў м. ІІазва птушкі. Гэты йіўчык ўсё кажа: іў-чык — іўчык-чык; жыве ў балоці. Kp. К КАБЫ 'ЛА, -оў ж. Свінушка (грыб). Kp. К А Б Ы Л І'Ц Ы, -аў адз. к а был i ц а ж. Від грыбоў — свінушкі. Карычнявыя такія казякё, кала пня растуць. Гp. КАВА'ЛАК м. Узмацпяльнае слова, ужывасцца пры адмоўнай характарыстыцы асобы. От кавалак дурня, каб гэдыкім быць! Гр. Kaвалак арыштанта, i годзі! Ст. C. КАВАЛ ЯРЫ 'СТЫ -м. Коігнік. Стрзціў кавалярыстаго, то казаў, бачыў банька твайго ў лёсі. Kp. КАВА'ЦЬ, куё незак. Кукаваць. Зязюля куё— ужэ цяплб стало. Гp. К А'Д РЫ жартаўл. толькі мн. Кадрыля (танец). Іграй, музыкант, кадры, чатэры пары ўжэ ёсьцяка. Ст. Q. КАЖ НЮ 'ТКІ займ. узмацн. Кожны. Кажнюткі дзень ідзё i ідзё (снег). Ал. КАЗА' I, -аў ж. Мерка — збітыя ў форме літары. А калы — для вымярэння плошчы. Бры