Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

ЗАБРЫ ТА'Ц Ь, -аю, -аяш незак. Заблытаць (ніткі). Клубок ні размотваяцца, забрытаў так. Гр. ЗАБУЛ Я'Ц ЦА, -яюсё, -яясься незак.З'абаўляцца. Bap. ЗАБУЛ Я'Ц Ь, -яю, -яяш незак. Забаўляць. Хан дзіця забуляя, дома сёдзячы. Гр. ЗАВАДО'ВЬІ прым. грэбл. Спрактыкаваны, прафесіянал. Завадовы музыкант, абы-каму i ні пбидзя граць. Гр. ЗАВА Д Ы Я'Ц К І прым. Заліхвацкі. Завадыяцкі хлопяц, нічого ні скажаш. Зл. ЗАВАЖА'ЦЬ, -аю, -аяш незак. Перашкаджаць. Скінь галіну з дарогі, хай ні заважая егдзіць. Kp. ЗАВА'Ж Ы Ц Ь, -y, -ыш зак. Падняць вышэй (канец дошкі, бервяна), выкарыстоўваючы ciстэму блока. Гэты канёц ні заважыш: кала ні пацсадзіш, хіба другі канёц падымаймо. Ст. C. ЗАВА'ЛАК, -лкаў м. Жаўлак. Завалак y році — ёсьці ні магу. Bap. ЗАВА Л ГН А,-аў м. i ж. Лежань, гультай, завала. Якая зь яго, заваліны, работа! Kp. ЗАВЕ'СІЦ Ь, -шу, -сіш зак. Засуозіць умоўна. Валіку завёсілі на тры рокі, a тагб пасадзілі. Гp. ЗАВІ'Д АВАЦ Ь, -дую, -дуяш незак. Зайздросціць. Усё нам завідуюць, што сынэ вучаныя. Гр. ЗА ВУ Т Л ІЧ Ч А (завуглічо) н. Завуголле. Па завуглічу аднб бёгаюць, a рабіць німа! Kp. ЗАВЯ'ТЫ лрьгм. Напаўсухі (сыр). Сьвёжаго ні любіць, а завяты сыр ёсьць добро. Kp