Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

 ◀  / 186  ▶ 
Вёдама, вёрст зь дзесяць праджголі ў адзін канёц. Ст. C. ГУЧУ'КАЦЬ -аю, -аяш незак. Гушкаць. Хай ён гучукая, бярэ на рукі, мне німа калі. Bap. ГЫ 'ЛЯ! выкл. Так адганяюць гусей. Гал. ГЭР-ГЭР! гукаперайм. Пра гусей. A гусі тыя адно гэр-гэр-гэр! Лятаюць па надворку, як на дошч. Гр. ГЭ'ТАКВЕЛЯ (гэдаіквяля) прысл. Столыгі. То годаквяля i я падыму. Гр. ГЭ'ТТА прысл. Тут. Каб i гэтта пасадзіў, лён добры выраз бы. Kp. ГЭ'ТТАКА прысл. Toe, што i г э т т а. Яр. ГЭ'РШ КІ: б а б ы гэ р ш к і — так кажуць, калі хочуць узяць дзіця на плечы (абвіўшы нагамі шыю). Mo ты хочаш, Валік, бабы гэршкі? Гр. ГЭЦ. Скок; гоц. А ён гэц з воза i пабёх. Kp. ГЭ'ЦАЦЬ, -аю, -аяш незак. Скакаць, лрыгаць, гоцаць. I чагб яна гэцая, дзёўка такая! Ст. C. іГЭЦ АЦ УўГЭЦАЦУ'! выкл. Гоц-гоц. Німа, кап пасядзёў, да ўсё гэцацу i гэцацу— бёгая, нівёдама чагб! Гр. Д Д АБА'ВАК, -ўкаў м. Дадатак. I так łti пайшбу бы, а тут у дабавак ішч§ сын захварбу.Гр. ДАБРУ'ТКІ прым. Зуоі'М добры (цэлы).Яшчэ пінджак дабруткі, а ўжэ ні хачу. Давай новы яму! Ст. С. Д А ВІ'Ц Ь, -іць незак. Станавища ў горле (пра даўкія плады). Давяць грушы, ні палкнуць. Ст. С. 4 П. Сцяцко
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

віц, гбдаквяля, грўшы, гучукаць, гучўкая, гэтаквеля, гэттака, гэцаць, гэцацў, гўсі, дабрўткі, захварбў.гр, зуоім, нўць, падымў, праджгблі, рўкі, станавйща, у^гэцацу, хачў, шбў, ямў
18 👁
 ◀  / 186  ▶