Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

ВЯТРА'К, -бу м. 1. Барабан у арфе. Kp. 2. Флюгер. Вятрак паказвая, што c палудня вёцяр. Пл. ВЯТРО'УКІ, -аў адз. в я т р о ў к а ж. Басаножкі. Лётам i ў вятроўках ногі прэюць, яг raрачб. Ал. ВЯШ А'К, -6ў м. Вешалка (наеденная). Ha вяшак павесь пальто. Зл. Г ГАВЭ'НДА ж. жартаўл. Гутарка, раа.мова, папрок. Трэба выпіць, раз гавэнда такая. Едн. ГА'Д АЦ Ь, -аю, -аяш незак. ГІляткарыць. Гбдзі вам тут гадаць, ідзёця жаць. Гp. ГАДО'ВАНАК, -аў м. Хлопчык, якога бяруць на выхаванне; гадаванец, выхаванец. Пятрусёў гадованак недзя вучыцца паншбу за вучыцяля. Kp. ГАДО'ВАНКА, -аў i -нак ж. Дзяўчынка, якую бяруць на выхаванне; выхаванка. Гp. ГАВЯЗЫ м. устар. Ляснік. Даўнёй казалі гаёвы, a цяпёрака — лясьнік. Кар. ГА'ЗА ж. Лям'па. Газу павёсь нат сталом — віднёй будзя. Bap. ГАЙ СТРЬГЦ Ь (i гастрыць), -y, -ыш незак. Вастрыць. Хай косу гбистрыць. Едн. ГАК, -аў м. Toe, што i га к a. Акопваю картоплі гакам. Ддн. ГА'КА, -аў ж. Матыка. Гакаю горш «апаць, як драпачом: картоплі расьсякаяш. Гp. ГА'КАЦЬ, -аю, -аяш незак. незад. Секчы. Будзя гакаць, я сам насяку. Ст. C. ГАЛАВЕ'Ш КА, -аў ж. жартаўл. 1. Вялікая бульбіна. Од галавёшку пат кальвам выка