Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

бісься зак. Вызваліцца, перамагчы (пры дужанні). Дзе ты выцярабісься с-пад ягб, мядзьнёць такі! Kp. ВЬГЦ ЕРАБІЦ Ь (выця'рабіць), -блю, -біш зак. жартаўл. Выесці. Цэлу міску выцярабіў, як прагаладаўсё хлопяц. Ал. ВЬРЦ УХЛ ІЦ Ь, -ю, -іш зак. Выжлуктаць. Усё выцухліў i каплі ні пакінуў губы аммачыць. Ст. C. В Ь ГЦ Ы ГА Н ІЦ Ь, -ю, -іш зак. незад. Вылрасіць. Ен усё выцыганіць, ты яго ні ведаяш ішчэ. Bap. ВЫ ЧАУЛ Л Я'Ц Ь, -яю, -яяш незак. Вытвараць, вычвараць. Чаго яны на том всчары ні вычаўплялі: i скакалі, i сьпявалі! Ce. ВЫ ЧВАРА'Ц Ь, -аю, -аяш незак. Балбатаць, гаварьшь пустое. Як стаў вычвараць — гаш брытко слухаць. Ст. C. ВЫ ЧЬГТВАЦ Ь, -аю -аяш незак. Галаоіць, плакаць з прыгаворваннем. А як стала вычытваць па Івану, гаш yce заплакалі. Bap. ВЬ ГШ Ч Ы Т Ы, -аў толькі мн. Вылікі. Бяз нышчытаў гэдаквяля ні будзя. Ал. ВЭ'ДЛУГ (івадлух) прыназ. У параўнайні з Што твой ровар вэдлух матароўкі! Гр. ВЭ'Н ГРЬІН,-аў м. жартаўл. устар. Той, хто кастрыруе. Гр. ВЯЗ (вяс), -аў м. Папярочная дошчачка, якая звязвае палазы ў адно цэлае; замацоўваецца да ікатылоў у ніжіняй частцы. Даўг. ВЯСЕ'Л ЬН ІК, -aў м. Удзельнжівяселля. Ужэ ўсе вясёльнікі парасходзіліся, ціхо ў хаці стало. Ce. ВЯСН Я'НЫ (вясьняны) прым. Вясновы. Вясьняныя аіпшкі омажыімо. Пл