высунуць. Пайдзі нос выстрыгні, палядзіш, які марос. Bap. сВЬГСЦЕЖЫЦЦА (высьцяжыцца), -усё ысься зак. жартаўл. Накіравацца, выправіцца ў дарогу. Хай хоць трохі пачакаў бы. Так нё — ужэ высцяжыўсё! Гр. ВЫСЦІГО 'ВЫ (вьгсьціговы) прым. Гоначны (веласіпед). На высьціговум хучэй заёдзяш. Кар. ВЫ 'СЫП м. Пясчаны ўзгорак, астравок; выела. На высыпі нічого ні расьце. Дзяр. ВЫ 'ТАНУЦЬ: х ай янб в ы т а н е — хай яно згарыць (прападзе). Hi жывем, a гніём c хваробаў гэтых. Хай янб вытаня, c такім жыцям. Гp. ВЫ 'ТРУБІЦЬ, -блю, J6iui зак. іран. З 'есці. Пасьці ўсей гаршчок буракбу вытрубілі двох. г PВЫ 'ХВАРАЦЬ,-аю,-аяш 1. Прахварэць. Зл. 2. перан. Прапасці, знікнуць. Кап ты выхварала, з гэтаю вадбю. Kp. ВЫХО 'ДЗІЦЬ, -іць незак. Гл. в ы й с ц і (y 1 i 2 знач.). Пчолы выходзяць, трэ лавіць. Kp. Ужэ «у.ранята выходзяць. Зл. ВЬГЦВІЧЫЦЬ (выцьвічыць), -y, -ыш зак. Выадукаваць, вывучыць, прывучыць. Так каня выцьвічыў, як чалавёк панімая ўсё. Ст. C. ВЫ 'ЦЕПКАЦЦА (выцяпкацца),-аяцца зак. Абабіцца (пра край, бераг тканіны, адзення). Каўнёр выцяпкаўсё, трэба падвярнуць. Гp. ВЫ 'ЦЕПКІ (выцжікі), *аў толькі мн. Абарваныя, распушчаныя ніткі (па краях тканіны, адзення). Выцяпкі пабрэзваю, хай ні вісяць. Bap. ВЫ 'ЦЕРАБІЦЦА (выцярабіцца), -блюсё