Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

 ◀  / 186  ▶ 
чалавек. Дзе ён у халёры хворы — брысь такі! Гр. БРЫ ТА'Ц Ь, -аю, -таяш незак. Заблытваць (ніткі). Нёшто брытая цэўка ў чаўныку. Bap. БРЭ'Н ГАЦ Ь, -аю, -аяш незак. Бразгаць. I чаго ён там брэнгая дзвярыма? Bap. БУ'БА ж. дзіцяч. Гарошына. Дам бубы, адно вылушчу с стручка. Вальк. БУ'БЕХІ (бубяхі), -аў толыіі мн. незад.ІАалыя плады. Што гэто за яблыкі — бубяхі нёкія Гp. БУБН АЧЫ ' (бубначэ), -оў толькі мн. зняважл. Пра малых дзяцей. Хай йіх, з гэтымі бубначамі. Калі я йіх пагадую? Гр. БУГАІ'СКА (бугайіско), -аў м. 1. узмацн. Бугай. Ce. 2. асудж. Пра дужага, але гультаяватага чалавека. Гэдыкі бугайіско, a каб нічого ні памахчы старой! Гр. БУ'ДЗЕНЬ (бушзянь), -дняў м. Будзённы дзень. Kp. БУДЗЬ (буць) часц. Абы. Будзь-хто, абы занёс мяшок. Гp. БУ'КІШ выкл. Так кажуць, ікаб баран пачаў біцца (удар лбом). Гр. БУЛГА'КЦ ЕР (булгакцяр), -оў м. i ж. Бухгалтар. За булгакцяра вучыцца хлопяц. Kp. БУ'ЛЬБА, -аў ж. Завязь на сцябле бульбы. Як пярацьвітуць картоплі, бульба расьцё на картаплёні. Гр. БУ'ЛЬБАТКА, -аў ж. Бурбалка. Бульбаткі станивяцца (іна ваідэе) — дошч. дбуго ісьцёмя. Гал. БУНТАВА'ЦЬ, -тую, -туяш незак. Блытаць, золытваць. Хай бунтуя, я яму складаць ні буду. Гал. 2S
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

буба, бубехі, бугаіска, будзень, букіш, бульбатка, бунтаваць, бўбы, бўбяхі, бўльба, бўльбаткі, бўшзянь, вўчыцца, дбўго, зблытваць, пагадўю, пярацьвітўць, станйвяцца, тўяш, чаўныкў, ямў
8 👁
 ◀  / 186  ▶