Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

 ◀  / 186  ▶ 
БІЕ'М ІН, -аў м. Гультаіі, лежабока. Халёра ён рабіцімя, біёмін гэты. Гр. БІЗУ'Н, -оў м. абразл. Вельмі бедны чалаівек. Што ён табё пазычыць, бізун гэты. Св. БІ'ЛА (бі'ло), -аў н. Опінка ложка. Яг за біло ўляплюсё, трохі ўстану, а так ні магу. Даўг. Б І'Н Д УС, -аў м. Гультай. Нічагутко ні pćбінь — біндус нёкі, i ўсё. Bap. БГТКА, -аў ж. Снапы, раскладзеныя на таку для малацьбы; пасад. Mo зь бітку змалоцімо да сьняданя. Пл. БЛ АШ ЧЫ 'Ц А, -аў ж. Клоп. Вальк. БЛ ІЗН А' ж. Блюзна. От, каб ні блізна, то ішчэ ні парваласё п (палатно), а так разълёзласё. Kp. БЛІН I, -оў м. Тоўсты блінец ca скваркамі. Блінцбу напякла. Бацьку у балото ішчэ блін сьпякла. Гp. БЛІН II м. Млын. Да бліна паёхаў прыварку змалоць трохі. Гр. БЛО'ТНІК, -аў м. Л\еталічны абруч над колам веласіпеда — засцерагае ад распырсквання гразі. Бяз блотнікаў чысто запырскаўсё. як ёхаў дажджом. Ал. БЛ Ю 'М Ы, ўаў толькі мн. Нюні.Чаготы pacпусьціў блюмы? Штб мне твой плач! Kp. БЛЯВУ'ЗГАЦЬ, -аю, -аяш незак. Балбатаць, гаварыць непатрэбнае; плявузгаць. Слухай. штоён блявузаая — ша вярбё грушы.Ст. С. БО'Ж КАЦЬ (бошкаць), -аю, -аяш незак. незад. Так кажуць на таго, хто, хвалюючыся, прыгаворвае: «Божа мой». Чагб ты бошкаяш? Што ўжэ будзя, тбё будзя. Едн. БО'М КАЦЬ, -аю, -аяш незак. непаш. Мар
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

балбто, ббшкаць, ббшкаяш, блбтнікаў, блявузгаць, блявўзаая, блінцбў, бом, біем, бізўн, біла, бўдзя, дажджбм, змалбць, магў, нічагўтко, слў, трбхі
5 👁
 ◀  / 186  ▶