Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

біць, так німа, адно бёгі наўмё. От вісус гэты! Ст. C. БЕДНАТА' ж. Беднасць. Пры такой бяднаце i гэто пажыва. Пл. Б Е'Д НЫ прым. Пакараны. Од будзя рука бедна, як палёзя ні ў свае! Гр. БЕЗРАБО'ТНЫ (бяэработны) м. Беопрацоўны. Яг бязработны, шлындаю. Гал. БЕЗРА БО 'Ц Ц Е (бязрабоцё) н. Беопрацоўе. I гэта ні кепска работа, казаў пан, на бязрабоцё. Дзяр. БЕЛ ЕХК АЦ Е'Ц Ь (бяляхкацёць), -іць незак. Бялецца. Нёшто бяляхкаціць у полі. Гp. Б Е'ДЫ Д ЗЕН Ь. Світанне. Сьпіць да бёлаго дня. Св. БЕ'ЛЬМ А (бёлма), -аў толькі мн. абразл. Вочы. Чагб ён на мінё гэтыя бёлма вырачыў? Св. БЕЛ ЬМ АЧЫ ' (бялмачэ), -оўтолькі мн. Toe, што i б e л ь м а. Бялмачэ калом паставіць i ёнчыць. Ст. C. БЕРАЗІН А' (бяраэьна) ж. зборн. Бярэз«ік. У бяразінё каравэ ходзяць, там добра трава парасла. Гр. Б Е СП Я Р Э 'СЦ ІХУ (бяопярэсьціху) прысл. Бесперапынна, бесперастанку. Hi была п гэто восянь: дошч бяспярэсьціху джгая ўжэ дваньні. Bap. БЗЫ Я 'Ц Ь, -іць незак. Бзыкаць. Нёшто пчолы бзыяць. Kp. БІБЛІЯТЭ'КАРЧА (біблятэкарча), -аў ж. Бібліятэкар-жанчына. Хай біблятэкарчу бярэ замуш — добра пара будзя. Гp. БІБУ'ЛА, -аў устар. Прамакальная папера. Бібулаю прамакні. Зл