Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

ца. Барукаюцца, хочуць ведаць, хтодужайшы. Ст. C. БАРУ'Ш ЧЫ прым. Бадлівы. Hi руш, сынок, 6o гэта карова барушча. Даўг. БАРЭ'ЛКА (барэлко), -аў н. жартаўл. Heвялікая бочка (для вады, гарэлкі). Дзяр. БА'СА, -аў ж. Вялікая кадушка (для сечкі, збожжа). Басу сёчкі нарэзалі на сьвято. Гр. У басу як усадзяць, то зь яе ні вылязяш. Ст. C. БАСЭ'ТЛЯ, -яў ж. жартаўл. 1. Вялікая бочка. Kp. 2. Пра мажную жанчыну. Яе i конь ні пацягня — басэтлю гэту. Св. БАТАРЭ'ЙКА, -аў ж. Кішэнны ліхтарык. Цёмна ноч, добра што батарэйка сьвяціла. Kp. Пасьвяці батарэйкаю. Ст. C. БАУКУ'Н, -оў м. I. У стар. Частка ярма. Едн. 2. Няўмека, педалёкі чалавек. Ты яму адно, а ён сваё — баўкун некі. Kp. БА'ХАЦЬ, -аю, -яш незак. зламоўн. Ліць, разбаўляць (занадта многа. I нашто было гэдаквяля вады бахаць. Hi цесто — пойло неко; дзе тыя сьвіня есьцімуць. Ст. C. БАХУ'Р, -оў м. пяшчотн. Пра малое дзіця. Пу.сьці, хай бахур папоўзая па лаіві. Даўг. БАЦ ЬК І' (бацьке), -оў мн. Паславцы ад маладой на вяселлі ў жаніха (маладога); звычайна не родныя бацькі. Гануля i Ладзё — бацькё ў йівана Сальвёсяваго. Гр. БАЧО'НАК, -аў м. Невялікая бочка (для вады, гарэлкі). Бачонак вады выпілі да абёду жанцэ, i ішчэ ні хюаціло. Вальк. 1 БА'ЯЦЬ, -ю, яш незак. Расказвуадь1 казкі. От любіць, каб баяў яму. Ce. і БЕ'ГІ, -аў толькі мн. Гулі, беганіна, Каб pa