БІЕ'МІН, -аў м. Гультаіі, лежабока. Халёра ён рабіцімя, біёмін гэты. Гр. БІЗУ'Н, -оў м. абразл. Вельмі бедны чалаівек. Што ён табё пазычыць, бізун гэты. Св. БІ'ЛА (бі'ло), -аў н. Опінка ложка. Яг за біло ўляплюсё, трохі ўстану, а так ні магу. Даўг. БІ'НДУС, -аў м. Гультай. Нічагутко ні pćбінь — біндус нёкі, i ўсё. Bap. БГТКА, -аў ж. Снапы, раскладзеныя на таку для малацьбы; пасад. Mo зь бітку змалоцімо да сьняданя. Пл. БЛАШЧЫ 'ЦА, -аў ж. Клоп. Вальк. БЛІЗНА' ж. Блюзна. От, каб ні блізна, то ішчэ ні парваласё п (палатно), а так разълёзласё. Kp. БЛІНI, -оў м. Тоўсты блінец ca скваркамі. Блінцбу напякла. Бацьку у балото ішчэ блін сьпякла. Гp. БЛІНII м. Млын. Да бліна паёхаў прыварку змалоць трохі. Гр. БЛО'ТНІК, -аў м. Л\еталічны абруч над колам веласіпеда — засцерагае ад распырсквання гразі. Бяз блотнікаў чысто запырскаўсё. як ёхаў дажджом. Ал. БЛЮ 'МЫ, ўаў толькі мн. Нюні.Чаготы pacпусьціў блюмы? Штб мне твой плач! Kp. БЛЯВУ'ЗГАЦЬ, -аю, -аяш незак. Балбатаць, гаварыць непатрэбнае; плявузгаць. Слухай. штоён блявузаая — ша вярбё грушы.Ст. С. БО'ЖКАЦЬ (бошкаць), -аю, -аяш незак. незад. Так кажуць на таго, хто, хвалюючыся, прыгаворвае: «Божа мой». Чагб ты бошкаяш? Што ўжэ будзя, тбё будзя. Едн. БО'МКАЦЬ, -аю, -аяш незак. непаш. Мар