рыць i шпарыць каня гэтаго. Лепян аўса давай, то бёгчымя. Kp. ШТА'БА, -аў ж. Жалеаная планка для запірання аканіц. Вальк. ШТО-БА'ЧАЧЫ займ. Што-нішто. Штобачачы забяру цяпёр, a астальноё ўзаўтра. Ст. C. ШТЫ 'РХАЦЬ, -аю, -эяш незак. Штурхаць. I пашто хлопца штырхаць, ёп i так, бедны, часто плача. Дзяр. ШУТАНКА, -аў ж. Гушкалка (звязаныя галіны дрэў ці вяроўка). Пастухе шуганку зрабілі i шугаюцца. Се. ШУ.ГА'ЦЦА,-аюсё,-аясься незак. Гойдацца (на гушкалцы). Як парвёцца шуганка, то шугацца ні будуць. Гр. ІІІУіГА'ЦЬ,-аю, -аяш незак. Гушкаць. Палядзі, як хлопцы шугаюць Лёніка. I ні баніцца. Валок. ШУПЛАВА'ТЫ прым. Няцворды, мяккі (пра галоўку капусты). Яр. ШУПЛЯ'К, -6ў м. незад. Вящвердая галоўка каіпусты. Кар. ШУТ-ШУТ! еыкл. Так клічуць авечак. Пл. ШУ'ТКА ж. пяшчотл. Авеч.ка. Лаві.шутку за шыю i ў хлеў. Вальк. ШЧАВЕ'Й м. 1. Шчаўе. Кр. 2. Страза з шчаўя. Шчаівён любіць хлобаць. Даўг. ШЧАЛАЧО'НКІ, -аў толькі мн. Бульбяны суп. Наскрабі картопяль, накрышы i зварыні па палудзянь шчалачонкі. Гp. ШЧАЛУ'БІНА, -аў ж. Шчыліна. У шчалубіну залёзя мыш i грызё. Гp. Прас шчалубіну сьвеціцца. Вальк