Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

Ш ЛЯ'ГА, -аў ж. Доўоня. Шлягаю б'е па абуху, кап камель раскалоць. Гр. Ш М А'РА (i шмэра), -аўжартаўл. Той, хтоне хоча сядзець дома, хто любіць хадзіць у госці. От калі аднб прышла сь сяла шмара гэта. Ст. C. Ш М АРАВІ'ДЛА (шмаравідло) н. Каламазь. Трохо шмаравідла прынёс калёса памазаць. Dap. ІІІМУЛЬ м. асудж. Toc, што i ш м ул я p. У зашмулянун i ў людзі цягняцца шмуль гэты. Гр. Ш М УЛЬНУ'ЦЬ, -ў, -еш зак. Сцёбнуць, агрэць. Шмульні, як ні слухаюць, то палспіііаюць. Св. ІІІМ У'ЛЯР, -аў м. асудж. Ilpa таго, хто ходзіць у падраным, заношаным адзенні. Ніяк |убашкі ні пяраменіць. Так i ходзіць у зашмулянуй шмуляр гэты. Гp. Ш М Э'РКА (шмэгрко), -аў м. жартаўл. Той, хто любіць хадзіць па людзях i мала бывае дома. Шмэрко гэты недзя да Езуба пацягнуўсё. Вальк. Ш Н УРАВА'ЦЬ, jpyio, -іруяш незак. Хадзіць узад-уперад без толку, марна траціць час. Hi меў шнураваць тут, ідзі каравэ памагай пасьвіць. Яр. НЮ 'П А,-аў ж. 1. Сгрэоііка на слупахдлязахоўвання сена. У шопу з вос улёзя ішчэ. Kp. 2. Павець. Вос у шопу закацілі. Гp. ІІІОФ, -аў м. Toe, што i ш о п а (у 1 знач). Сёно ў шоф склалі. Кар. Ш П А 'РЫ Ц Ь, -ў, -ыш незак. Х.жартаўл.Хутка ісці. Адно пыл курыць пад нагамі, як шпарыць дахаты. Яр. 2. Біць, лупцаваць. Адно шпа