ШАРАВА'РКА, -аў ж. устар. Павіннасць па рамонце дарог. Пры паляках шараварку адбывалі на сашы. Даўг. ШАРО'С м. Вер.хні цвёрды лласт снегу. Усё боты шарос парэзаў, як ішоў напрасткё. Ст. C. ШАСТА'Я устар. Мера зямлі—3,5 га ('/в участка). Гр. ШАСЦІНA' устар. Toe, што,i ш а с т а я. Едн. ШВАГРУ'СЬ м. зняважл. ІІІвагер. Гэто мне швагрусь так нарабіў! Гр. ШВАРЦУТА, -аў ж. Дубец для эвязвання калоў у загарадзі. Едн. ШВЭ'ДАР, -драў м. Toe, што i ш в э д р а. Швэдар зьвязала. Kp. ШВЭ'ДРА ж. Свіітар. Пададзёў швэдру, то цяплей стало. Вар. ШВЯРГАТА'ЦЬ, -чу, -чаш незак. Вучыцца гаварыць. От швяргоча i швяргоча нетто сабе малое. Mo гаварыць хутко будзя. Ал. ШКАРЛУ'ПА ж. Лупіна (яйца). Едн., Кар. ШКІ'ЛЯ! выкл. Так адганяюць авечак. Вальк. ІІІКЛЭ'НДЗЯ, -яўж. Крывяная каўбаса. Кар. ШКЛЯ'ІІКІ, -аў толькі мн. абразл. Вочы. Шклянкі гэтыя вылупіў i крычыць. Гр. ШКЛЯР м. абразл. 3 вялікімі вачыма. Д умала, зьзесьць шкляр гэты, як вылупіў сваё шклянкі. Ce. ШКЛЯЧКО', -6ў н. Шкельца, шклечка. Гр., Дзяр. ІІІКО'ДЛІВЫ прым. Шкодны. Натто шкодлівы кот быў у гаспадара. Вальк. ІІІКО'ЛКА, -аў ж. Гадавальнік (лесу). Ходзіць у школку палоць высаткі. Пл. ІІІЛЕТАЦЬ, -аю, -аяш незак. Сцёбаць. Шлёгая i шлёгая гэтаго каня дупцом. Даўг