Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

Ц ЯЦ Е'РА, -аў м. i ж. іБалбатун, лустазделя. Ili слухайця цяцёру. Ен вам бочку арыштантаў нагаворыць. Яр. Ц Я Ц Е 'РЫ Ц Ь, -y, -ыш незак. Гаварыць пустое. Цяцёрыць i цяцёрыць, i як яму язык ні забаліць. Ст. C. Ц Я 'Ц Ц А, -тнусё, -ёсься зак. Стукнуцца,ударыцца. Бех, i як цяўсё, чуць галавы ні разьбіў. Г ал. ЦЯЦЬ, -тну, -еш незак. Ударыць. Як цяў тагды таму сабаццы, так ні ўстаў ён. Вальк, Ч ЧАЛАВЕ'ЧАК, -аў м. Зрэнка. Парнуў у caмы чалавёчак, то дзе ён ні асьлёпия. Kp. ЧА'М КАЦЬ,-аю, -зяшнезак. Чаўкаць (есці). Hi можа, як людзі, a, як сьвіня, чамкая. Яр. ЧАП І'ЛЬНЯ, -яў ж. Страха на слупах, пад якой захоўваецца сена. Пат чапілыно зложым сёно. Ст. C. ЧА П У'РЫ Ц Ц А, ■'усё, -ысься незак. іран. Прыхарошвацца. На музыкі пойдзя, так усё чапурыцца. Яр. ЧАРАНО'К, -нкбу м. 1. Дзяржанне, ручка. Чаранок да сярпа зрабіў. Kp. 2. Пруток, на якіді круціцца вітушка* (матавіла). Чаранок выпадая з вітушкі. Ст. C. ЧАРВЕ'НН Е (чарвонё) н. Адкладванне яечак пчалінай маткай. Само чарвёнё, ні зачапай пчол! Kp. ЧАСАВЭ'Л ЬНЯ, -яўж. Машына для часання воўны. На часавэльню пусьціла вбуну. Дзяр. ЧАСТАН О'Л IHA, -аў ж. Кол у частаколе