Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

Ц В А'ІІЫ прым. іран. Харошы,добры. Чаму ні любіць такого цванаго кавалера? Дзяр. Ц В І'Ч Ы ЦЬ (цывічыць), -y, -ыш незак. Myштраваць. Будзя табе цьвічыць каня гэтаго. Гр. Ц В ІЧ Э'Н ІІЕ (цьвічэнё),-яў н. І.Вучэнне, муштравампе. I цьвічэнё тваё ні паможа, як сам за розум ні возьмяцца. Ст. C. 2. Манеўры, вучэнне (ваеннае). Як цвічэнё было, цьма-цьмушчая салдатаў тых наехало. Гp. ЦЕ-ЦЕ-ЦЕ! выкл. Так клічуць гусей. Пл. ЦЕЛ ЯП А'Й Л А (цяляпайло), -аў н.Маруда. Кблькі яна выжня за дзень, цяляпайло гэто. Kp. Ідзі хучэй, цяляпайло! Ст. C. Ц ЕЛ ЯП А 'Ц Ц А (цяляпацца), -ясься. -яцца незак. 1. Хістацца, матляцца. Нетто цяляпа'яцца. Mo колас які. Яр. 2. асудж. Паволі, марудна працаваць. Які зь яго работнік! От, цяляпаяцца, абы дзень да вёчару. Св. 3. жартаўл. Ісці ўразвалку. Просто ідзі, ні цяляіпайся! Kp. ЦЕЛ ЯП Е'Й (цяляпей),-яў м. Целяпень, ма.руда. Кап хоць трохі хутчэй ірабіў цяляпёй гэты. Г p. ЦЕМІ ІАТЭ'ЧА (цямнатэча) ж. узмацн. Цемpa, цемната. А на дварэ цямнатэча, хоць у воко калі. Гал. ЦЕ'М НАЧ ж. Тое, што i ц е м н а т э ч а. Ноч'ю такая цёмнач, хоць на воўка лесь. Ст. С. ЦЕ'М ЯНЕ (цёмянё), -яўн. Цемя. 1 ўягодбуго цёмянё ні зарастало, як малы быў. Гр. ЦЕМ ЯНУ'ЦЬ (цямялуць), -ў, -ёш зак. Моцна ўдарыць. Чуць ні эабіў, як цямянуў «алом па галаівё. Св. ЦЕ'НЖ АР м. незад. Цяжар. Дзе ты бачыў, кап такі цёнжар двох паднялі. Вальк