Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

 ◀  / 186  ▶ 
А К РУЦ І'Ц Ь, -чу, -ціш зак. Завязаць (хустку). Канаплянку акруці, мо халаднб будзя. Гр. А К УЛ Я'РЫ, -аў толькі мн. перан. Навочнікі ў вуздэчцы. Кар. АК У'Ц Ц Е (акуцё), -яў н. Акоўка. Лыжы бяз акуця. Яр. А Л ЬШ Ы Н А ' ж. зборн. Альхоўнік, альшаннік. У альшынё пасе каравэ. Гp. АЛЯКТРО'УНЯ, -яў ж. Электрастанцыя. Зэльвянская аляктроўня мало алектрыкі давала. Даўг. АМ АРАТУ'РА ж. устар. Пенсія. Яг даўнен, то хто табё тую амаратуру плаціў бы. Гэто цяпёрака старыя пэнсію маюць, ўласць паклапацілася. Зл. А Н Д У Л Я 'Ц Ы Я, -яў ж. устар. Завіўка. Даўнёй ніхто таё андуляцыі ні рабіў, усё косы насілі. Св. А Н ІТ Д А Ч К І, прысл. Аніколі ў жыцці. Анігдачкі болям да яго ні паёду, хай хаць азалоціць мінё. Ал. АН ТУЛ Я'Ж Ы, -аў толькі мн. Карункі. Haстольніцу з антуляжамі на сьвято засьцялі — харашэйшу трэба. Kp. АПАНО'УКА, -аў ж. Окаварада, патэльня. Насмажыла грыбоў апанбуку. Едн. АПІВО'Ш, -аў м. пагардл. Той, хто многа п'е не за свой кошт, хто «апівае» людзей. Адно i валочыцца па хатах, каб выпіць далі. От апівош! Дзяр. А П ГН ІЯ ж. Рэяіутацыя. Стараяцца, каб aniнію заслужыць. З а. АПЛ ЯТА'НІК (i аплёцянік), -аў м. Гаршчок
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

акўця, акўцё, аляктроуня, амаратўру, апанбўку, апаноука, аратура, бўдзя, валбчыцца, вбш, тўю, яры, ятанік
13 👁
 ◀  / 186  ▶