Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

УТРА 'Ц Щ Ь, -чу, ціш зак. Не мець выгоды, страціць. На грушах зараблю, а на яблыках заўша ўтраціш, бо мало хто купляя йіх. Гал. УТРУБІ'ЦЬ, -'блю, -біш зак. жартаўл. '3"есці. Як утрубіў чыгун капусты — пад'ёў добро! Ст. C. У ХО 'Д А РЫ Ц Ь, -y, -ыш зак. Прывесці ў парадах, прыбраць заколанага кабана. Ледзьвя ўходарылі паршука да цямна, як закалолі ў палудзянь. Гр. УХО'Ж КА (ухошка) ж. Toe, што i у л р а ў ік a. Адаае ўхошкі колькі — нзтупаясься добро за дзвнь. Гр. УЦ Ю 'К АЦЦА, -аюсё, -аясься зак. асудж. Закахацца без меры. Як уцкжаўсё, то хоць ты яму што хоч. Кажа, буду жаніцца, i ўсё. Ст. С. УЦЮ 'Ц ЬК АЦ Ц А -юсё, -ясься зак. асудж. Гультайнічаць, нічога не рабіць. Хоць ты разарвіся, а ён сабё уцкшькаяцца i ляжыць. Гр. УЦ Я 'Ц Ц А, уватнусё, улатлёсься зак. Уперціся, занатурыцца. От убойіна, як уцяўсё, ні заставіш ніякаю радаю. Гал. УЦЯ'ЦЬ, уватнёш, -нё зак. Укуоіць. Сарваўсё i ўцяў за лытку (сабака). Вальк. УЧА'СТАК, -аў м. устар. Мера зямлі—21 га. Кр., Гр. У Ш Ш Л ГЦ Ь, ю, -іш зак. незад. Моцна оцебануць. Як ушпіліў, гаш заскавытаў (сабака). Г ал. УШ ЧАП І'Ц Ь, нплю, -піш зак. Прышчаліць. Ушчапіў дзьве грушы i яблыню. Ст. С. УШ ЧАП Л Я'ЦЬ, -яю, -яяш незак. Гл. у ш ч апі.ць. Малы, а ўжэ ўішчалляць.навучыўсё прысаткі. Ce. УШ ЧЭ'ПАК, -аў м. 'Прышчэпа. Нёшто ссох