на гар.моігіку. I ён,.хоць малы, а ўжэ туваватувава — грая. Дзяр. ТУДЭ'МІ прысл. У тым напрамку, па тым шляху. Ідзі, дзёткі, тудэмі, бо тут натто граско, у чаравіках ni прондзяш. /7л. ТУ'ЛІ, -яў толыіі мн. Гардзшы з прыгожай парусінавай тканіны. Цяпёрака тулі много ў наго на вокнах ёсьцяка. Даўг. ТУ'ПКАЯ прым. Трывалая, вытаптаная (даpora). Iii павінна загразнуць, дарога тупкая. Г ал. ТУ'ПТЛЦЬ. -чу, -чаш незак, зламоун. Працаваць (дома). Ухошка за каравамі да за вамі так надабсьиь. Цэлы дзень тупчаш кала печы. Ст. С. ТУ'РЗАЦЬ, -я незак. Тузаць. Балячка нарывая, натто турзая. Гр. Hi турзап каня так! Яр. ТУРБА'ЦЫЯ, -ыяў ж. Турботы, клопат. Нашто ішчэ рас такая турбацыя, хай разам едзя. Ili надалужыш гэтым днём. Гр. ТЫМЧАСО 'ВЫ прым. Часовы, да часу. Мо хоць тымчасову буду якую зьлёпі.м на зіму, каб было дзе жынь. Зл. ТЫР-Р! —- выкл. Так спыняюць каня. Тыр-р! Гняды! ГІрыёхалі. Вальк. ТЫЧКАВА'Я прым. Гатунак фасолі, якая пляцециа па тычках. Кр. ТЭ'ЛЬБУХ, -аў м. іран. Трыбух.Ніяк ні зашпіліцца: тэльбух ні даё — ха-ха-ха! Гр. ТЭ'УШЧАР м. незад. Тоўсты. Дзе ты ягб двох падымяш! Тэўшчар гэдыкі камёль той. Гр. ТЭ'ЧКА, -аў м. 1. устар. Партфель. Бало ўсё ўжэнднікі с тэчкамі хадзілі за Польскаю. Кр. 2. іран. Сумка, партфель. Нуй вёлька тэчка у цябё, сынку! Яр