Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

 ◀  / 186  ▶ 
ТРУЛІЦЕ'ЦЬ, -і'ць нсзак. толькі у 3 ас. Пра паколаны гаршчок (збанок), калі ім стукаюць — правяраюць, ці цэлы. Нёдзя дзірка, рас трумціць. Ст. C. ТРУПЭ'РНЯ, -яў ж. А\орг, 'ррупяр.ня. Халаднб, як у трупэрні. За. ТРУШ КА' прысл. Трушком. Усю дарогу трушка ехалі. Kp. ТРЫ 'БА, -аў ж. Лясная дарога. Трыбаюпаедзям ці па-за лесі? Гp. ТРЫ БУХА'Ч, -оў м. абразл. Трыбухаты. Яp. Т РЫ Б У Ш Н Я 'ж. абразл. Трыбухатая. Ст. C. ТРЫ БУШ О'К, -оў м. Ручнік, тканіна якога нагадвае соты пчол. У дарогу трыбушок вазьмі выцірацца. Гp. ТРЫ ВУ'ЛА (трывуло) прысл. у безас. сказах. Трывала. Як ні гіаясі капусты c еалам — ні трывуло, раз-два есьці хочацца. Вальк. ТРЫ 'М КАЦ Ь, -аю, -аячн незак. Іграць, тромкаць. Трохі трымкая, аля пі скажу, каб добро граў. Яр. ХРЫ ІІО'Ж К І (трыношкі), -аў i -жак толькі мн. Металічная іпадстаўка на трох ножках; трыножак. Есьці на трыношках звару. Bap. Т РЫ С Ц ГЦЬ (трысьцінь), -шчу, -сшш незак. Злучаць, зпюдзіць для сукання ніткі. Я трысьціць буду, a сукацімяш пасьля. Гал. ТРЭ'Й ЧЫ прысл. Тіры разы. Трончы. Трзичы заходзіў, i нікагутко німа. Пл. ТРЭ'Л ІЦ Ь, -ю, -іш незак. Гаварыць пустое, абы-гаварыць. Ніхтб ягб ні слухая, што ён там трэліць. Гp. ТРЭ'ЛЯ, -яў м. i ж. Пустамеля. От трэля йена, усб трэлідь i трэлідь. Абы-што. Вальк. ТУВАВА-ТУ'ВАВА! Гукаперайманне ігры
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бухач, вула, дарбгу, захбдзіў, зварў, нікагўтко, слўхая, трбхі, трзй, труліцець, трупэрня, трыбушбк, трывўло, трынбшках, трынбшкі, трэй, хбчацца, шчў, ііож
7 👁
 ◀  / 186  ▶