Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

Т РА Й Ц ІН А', -аў ж. устар. Мера зямлі — 7 га (7з участка). Едн. ТРАЙ Ц Я'К, -оў м. 1. устар. Мера зямлі — трэць участка (да 8 га). Па трайцяк восім душ было. Кр. 2. Пра жывёлу трох год. Ст. С. ТРАК Е'ІІЯ, -яў ж. Бапна, гразкае месца.Дзе гы там прбидзяш — іракёня гэдыкая! Гр. Т РА П А 'Ш П Ц А (трапаньніца), -ау ж. Трапальшчыца. Каб боляй трапаньніцаў, мо i ўсей лен атрапалі п. Гр. ТРАП А'ЦЬ, -шлю, -.нляш незак. незад. Ісці, пакрываць нялікую адлегласць. Халера яго будзя трапаць такую даляч — паедзям. Г ал. ТРАГІА'ЧКА, -аў ж. Трапло. Тралачка нетто лён цягая, мусіць, пакалолася. Ст. С. ТРАПУ'Ш КА, -аў ж. Тюе, што i т р а л а ч к а. Трапушка залёхка, трапаць кепско. Едн. ТРО 'П П УЦ Ь, -у, -яш зак. Ударыць, стукнуць (цвёрдым). Будзяш круціцца за стадом — тропну лошкаю па лобі. Г ал. Т Р У Б А ',-аў i труп ж. 1. Цзментаваны айруч у калодзежы. Пяць труп — i вады ні дасталі. Вар. 2. іран. Тоўстая, ненаедная. От труба, усб есьць i есьць — зара ў хату ні ўлёзя. Ст. С. ТРУБГЦ Ь I, -блю, -біш незак. іран. Многа i прагна есці. Як прысёў — трубіць i трубіць, пакуль уся капуста ні будзя. Гp. ТРУБГЦ Ь II незак. Сігналіць. Хутчэіі ідзі, а то шофяр усё трубіць. Гp. ТРУД Н АВА'Ц Ь, -лую, -нуяш незак. Пакутаваць. Пазаўтра от труднаваў пасля гарэлкі тае. I нашто яе гэдаквяля піць? Вальк. Т РУ Д Ы ', -оў толькі мн. Пакута, цяжкасць. Гатову купіў (хату) i найлёпяй. Колькі трудбу на яе трэба, што сама тагб ні варта. Угр