СПРОТЧЫСЯ (шрохчыся), -жэсься, -жэцца зак. Здохнуць. Каб янб спраглося, з гэтым целям, якоё нілюцко. Kp. СПРО 'ІІЖКА (спроншка), -аў ж. Жалезная частка папругі, спражка. Яр. СПРУЖЫНО 'УКА, -аў ж. Культыватар (конны). Як цвердо— спружыноўкаю пярадзя* рэм i тагды гарэм (плугам). Вальк. СПРЫТПА ' прысл. ГІа-парадку (браць), з краю, пыбіраючы да дна. ІІі лась па горбі, спрытна бяры картоплі. Гp. СПРЬГЦІЦЬ, -чу, -ціш зак. зламоун. Моцна звязаць (спавіць). Спрыціла, то ні паварушысься. Kp. СПРЫ 'ЧАІІЫ дзеепрым. зламоўн. Моцна звязаны (спавіты). Хбдзіць, як спрычаны, пасля ўчарашняго гуляня. Bap. СПУСКА'ЦЬ, -аю, -аяш незок. 1. Габляваць (спускам). Спускаць будзяш, як гіагаблюяш,— тагды надгладзіш. Kp. 2. Звіваць (вяроўкі). Пайшлі вярбукі спускаць. Гp. 3. перан. ДараЦаць, уступаць. Спусьці ты яму, сн ішчэ смэргяль, а ты кавалер. Пл. СПУШЬГЦЬ, -ыць зак. безас. Гл. пу-шыць. Ад раня пбуны жывот i баліць,— спушыло. Ce. СПЭ'НДУ прысл. Сходу, тут жа. Што ты спэнду можаш атказаць! Дзяр. СПЭ'УНІЦЬ (сьпеўніць), -ю, -іш зак. Дакладна высветліць, упзуніцца. Трэ сьпеўніць, ці ёсьцяка там газа ў лаўцы. Вальк. ССЫ 'ПКА, -аў ж. Насыпка (для пер'я). 3 густого иалатна ссыпку пашыла, кап пер'ё ні вылазіло. Гр. СТАВО'К м. Нізкае месца, запоўненае вадою. I на стаўку высахла вада. Сг. С