палатном. Адно крапіву гэтым скоскам кас'щь. Ст. С. СКО'САКII м. устар. Касынка. Што яе нагрэя скоса к гэты. Уся галава гола. Гр. СКРАБЕ'ИЖК. (скрзбеньнік), -аў м. Тон, хто чысціць («скрабе») бульбу. Гр., Дзяр. СКРАБЕ'ННІЦА (скрабеньніца), -аў ж. Жанчына, якая чысціць («скрабе») бульбу. Св., Кр. СКРУЖЫ 'ЦЬ, -у, -ыш зак. Аддзяліцыіацяруху ад семя (кру.качы рэшатам). Скружыла трохі, усё чысцёйшы ячмень будзя. Пл. СКРУ'ТАК, -ткаў м. Дзве ручайкі атрэпанага льну (скручіваюцца разам). У сарачні дваццань скруткаў. Вальк. СКРУЦІ'ЦЦА, -іцца зак. Ашалець (лра сабаку). Застрэлілі, як скруціўсё (сабака). Вар. СКРЫПТА 'ЦЬ, -ічу, -ічаш незак. 1. Рохкаць — прасіць есці (пра свіней). Кр. 2. Скрыпець зубамі. Од злосны, гаш зубамі скрыпча. Гр. СКУЛЯ'ЧКА, -аў ж. Скула, скулянка. Скулячка нёка села— i галавы ні павярнуць. Се. СКУПЯНДЗЯ ' (скупяньдзя) м. i ж. абразл. Скупы (-ая). Гэта скупяньдзя нікого ў госыіі ні просіць. Вальк. СЛАБА'К, -оў м. пагардл. Слабы. Саўсім слабак, нічого ні можа. Bap. СЛАБІЛ31-ІА ж. зняважл. Слабы. Штослабізпа гэта табе паможа? Пуд жыта ні падымя. Яр. СЛАБО 'ДА ж. Воля.свабода. Од ужэслабоды дачакаліся! Нігды ні думалі. Гал. СЛАБО 'ДНЫ прым. 1. Не цесны. Слабодныя чаравікі. Ст. C. 2. Не заняты. Слабодно мёсцо i сядавіся, ні стой. Ce. 3. Прасторны. От слабод